Primeur! Mijn onthullingen over de werksfeer bij de Volkskrant

Eindelijk heb ik dit weekeinde mijn onderzoek naar journalistiek grensoverschrijdend gedrag bij de Volkskrant kunnen afronden. Ik sprak met niet minder dan 32 redacteuren van deze krant. Helaas wilden de meeste medewerkers alleen spreken op voorwaarde van anonimiteit, uit angst voor consequenties voor hun loopbaan. U moet mij dus op mijn blauwe ogen geloven en hun diep anonieme keelgeluiden in een ondergrondse parkeergarage als vaststaande feiten aannemen.

Uit alle getuigenissen komt een gedeelde zorg tevoorschijn: de krant is bezig zijn beroepsethiek overboord te gooien en zich in roddels te verliezen. “Scoren over de rug van anderen, het liefst uit de publieke omroepen, is nu schering en inslag bij ons”, zegt een eindredacteur. Een ander: “Ik ben bij de hoofdredactie gaan protesteren, maar werd uitgelachen. Ze zeiden dat ik niets snapte van de tijdgeest, van de impact van verhalen uit andermans prullenbakjes’” Een sportverslaggever rapporteerde dat er nu een ploeg bestaat die de hele dag mails beantwoordt die reageren op de oproep tot klikken: ‘Heeft u informatie over grensoverschrijdend gedrag in de mediawereld: onderzoek@volkskrant.nl’.

‘Een flutstuk van 7000 woorden’

Het gaat er hier om karaktermoord te plegen op iconen van de publieke omroepen. “Hoe bekender het slachtoffer, hoe beter voor de krant”, zegt een reporter.

De kritiek richt zich vooral op de laatste aflevering tegen NOS Sport. “Een flutstuk van zevenduizend woorden waar weinig in staat”, zegt iemand. De leidende draad is de enige niet anonieme getuigenis van het artikel. Een presentatrice zegt te zijn weggepest door de redactie, meer dan tien jaar geleden. Niemand op de werkvloer wilde haar meegebrachte cake proeven (!) en Jack van Gelder maakte een misplaatste telefonische grap vanuit zijn badkuip. Wat vele critici steekt, is dat het stuk niet ingaat op stemmen die deze hoofdgetuigenis relativeren. Van de zevenduizend woorden gaan er maar 28 hierover: ‘Zo vinden andere collega’s dat zij (de presentatrice, red.) zichzelf juist onmogelijk maakte op de redactie, dat ze zich niet bescheiden opstelde, dat ze er niet paste, dat zij zichzelf isoleerde’. Toch plaatste de krant zeven (!) foto’s van de vrouw op de site om haar verhaal kracht bij te zetten.

Een fles vieux opengetrokken

Verder wordt een vijftien jaar oude affaire opgerakeld tussen Tom Egbers en een jonge stagiaire. Egbers maakte er zelf een einde aan en meldde zijn faux pas bij de directie. “Het was niet eens een echte seksaffaire, ze hebben alleen maar gezoend”, zegt een vrouwelijke eindredactrice, “je moet bij ons op de redactie kijken wat er niet allemaal stiekem gebeurt”. Gisteren zei de vrouw van Egbers in het AD dat door het Volkskrant-verhaal ‘haar gezin door een diep dal gaat’. “Een verhaal van vijftien jaar geleden is nu herschreven naar een #MeToo-affaire en dat is dat écht niet.” Er waait kennelijk een giftige wind uit de VS bij de krant.

Verschillende redactieleden hebben verklaard diep geschokt te zijn geweest door de juichstemming bij de hoofdredactie toen bekend werd dat Tom Egbers zich als presentator terugtrok: “Ze begonnen aan een luidruchtige vreugdedans en er werd een fles vieux opengetrokken. Vervolgens maakte hoofdredacteur Pieter Klok uit enthousiasme een handstand. Een schoonmaakster bevestigt het voorval: ‘Er vielen zelfs muntjes uit zijn broekzakken’.”

Drie keer per week werpt columnist Sylvain Ephimenco zijn blik op de actualiteit. Lees zijn columns hier terug.