OpinieOpvoeding
Pamperpolitiek van CDA kweekt bange kindertjes
Het door het CDA voorgestelde pamperen van gezinnen maakt onze samenleving kwetsbaar. Een overheid die meedoet in het wegpoetsen van alle oneffenheden, frustreert de ontwikkeling van een weerbare en onafhankelijke generatie, betoogt Meike Manschot, orthopedagoog-generalist en kinder- en jeugdpsycholoog.
Voor een gezonde en zelfstandig werkende samenleving is meer nodig dan alleen financiële steun vanuit de overheid. De oplossingen uit de nota die CDA-Tweede Kamerlid Hilde Palland onlangs opperde, zoals forse verruiming van de bestaande kindregelingen en een grondige herziening van het verlofstelsel (Trouw, 18 februari), zijn niet de oplossingen. De overheid moet niet eerst voor gezinnen zorgen, maar net andersom. It takes a village to raise a child.
Financiële of sociale steun is broodnodig om mee te kunnen doen in het geval van bestaansminimum of onveiligheid. Het omkijken én steunen is dan van levensbelang. Het pamperen van de samenleving is echter van een andere orde. Enkel wijzen naar de politiek en de overheid voor financiële steun biedt namelijk geen ruggengraat voor tegenslagen in het leven, het maakt onze samenleving juist kwetsbaar.
Afhankelijkheid
Een regering die bij alle moeilijkheden waar de samenleving mee te maken heeft direct de portemonnee trekt, doet aan curling. Hiermee wordt bedoeld dat alle oneffenheden gladgestreken moeten worden. De indirecte boodschap die hiermee wordt afgegeven is dat burgers afhankelijk zijn van geld en iemand in een hogere positie.
Op deze manier leren mensen dat moeilijkheden niet zelf opgelost kunnen worden. Een verkeerd voorbeeld dat op deze manier doorgegeven kan worden aan volgende generaties.
Het bedrijven van curling-politiek is een risico. De term curling in opvoedsituaties wordt vaak als metafoor gebruikt voor ouders die hun kinderen willen beschermen tegen elke grilligheid in het leven. Deze manier van opvoeden staat voor het weg willen vegen van iedere oneffenheid, zodat het kind niet valt. Tegelijkertijd krijgt het kind dus ook niet de kans om zelf op te staan na het struikelen.
Het effect is dat kinderen leren dat alles direct een positief resultaat heeft, zonder dat zij daarbij inspanning leveren. Ook maken zij weinig kennis met tegenvallers op jonge leeftijd om zichzelf daarna weer te herpakken. Deze kinderen nemen dat wereldbeeld mee in hun volwassenheid en zoektocht naar een baan. Zorgelijk. Juist nu de curling-generatie op de arbeidsmarkt komt én straks mogelijk een gezin gaat stichten.
Deze generatie leert op deze manier dat niet alleen hun ouders, maar ook de buitenwereld pampert. Met als gevolg dat deze generatie niet alleen onzelfstandig, angstig, afwachtend en vermijdend is, maar in dit wereldbeeld ook volledig wordt gesteund door de overheid. Tenminste, als het ligt aan het CDA.
Vingerwijzen naar overheid
De maatschappelijke gevolgen hiervan zijn niet te onderschatten. De (jeugd)zorg loopt vol. Inmiddels heeft 1 op de 7 kinderen al een vorm van zorg.
Gedrag wordt steeds eerder als abnormaal beoordeeld. Een gevoel van spanning of angst is iets onbekends en moet snel gladgestreken worden.
Niet alleen een toename van fysieke en mentale klachten binnen deze curling-generatie 2.0 is zorgelijk. Ook de verwachte toename van het vingerwijzen naar de overheid zal voor problemen zorgen. Als niet alleen ouders, maar ook de overheid meedoet in het wegpoetsen van alle oneffenheden zal de vraag naar steun alsmaar sterker toenemen. En de vraag naar steun kan nu al niet opgevangen worden door alle hulpverleners.
Duivelse keuze
De wachtlijsten nemen alleen maar toe, de hulpverleners kunnen de duivelse keuze ‘wie heeft het hardst zorg nodig’ steeds moeilijker maken. Het onderscheiden van de meest kwetsbare kinderen en gezinnen zal steeds meer tijd en geld gaan kosten. Is een pamperende curling-politiek écht wat we willen?
Laten we vooral de regie bij de burger houden en voor elkaar zorgen. Want voor de opvoeding van kinderen tot gezonde en zelfstandige burgers, heb je immers een heel dorp nodig.
Lees ook:
CDA wil ouderschapsverlof om meer tijd te kunnen besteden aan de pubers
Met een mengeling van nostalgie en moderniteit wil het CDA een nieuw gezinsbeleid in gang zetten. Want de samenleving moet vooral ‘gezinsvriendelijker’ worden, zegt Tweede Kamerlid en initiatiefnemer Hilde Palland.
Niet erg geloofwaardig, die hartverwarmende liefdesverklaring van het CDA aan het gezin
Het CDA heeft een nieuwe visie op het gezin ontwikkeld. Het is verkiezingstijd, dan moet je je altijd weer even van je menselijke kant laten zien.