Met nieuwe technieken zoals Crispr-Cas zijn gewassen zo aan te passen dat ze beter bestand zijn tegen klimaatverandering. Biologische landbouw is niet de enige duurzame weg, stellen Hidde Boersma, microbioloog en landbouwexpert bij RePlanet, en Mirjam Vossen, media-expert bij dezelfde ngo.
Onder wetenschappers en veredelingsbedrijven heerst groot optimisme over nieuwe veredelingstechnieken, waaronder Crispr-Cas. Daarmee zijn gewassen snel, goed en betrouwbaar aan te passen, waardoor ze beter bestand zijn tegen klimaatverandering en helpen de voedselopbrengst te verhogen.
Zo ontwikkelen we gezondere tomaten en tarwe, aardappelen die minder bestrijdingsmiddelen vragen en champignons die minder snel beurs worden. Niet voor niks ontvingen de ontdekkers in 2020 de Nobelprijs voor de Scheikunde.
Dit alles overtuigt Engelsman en Haring niet (Opinie, 21 februari). Ze lepelen bezwaren op, onder andere over toegankelijkheid en traceerbaarheid. Het is verleidelijk om hun argumenten een voor een af te pellen, maar dat gaat voorbij aan wat het tweetal beoogt: het framen van moderne landbouw als bron van alle kwaad, en biologische landbouw als enige oplossing.
Daarbij gaan ze voorbij aan de kansen die Crispr-Cas biedt voor de biodiversiteit en de voedselzekerheid. In tegenstelling tot wat Engelsman en Haring beweren, is Crispr-Cas juist geschikt voor kleine gewassen, kleine bedrijven en een diverse landbouw, omdat het zo makkelijk, goedkoop en snel is.
Voor politici is biologisch de enige duurzame weg
In plaats daarvan proberen tegenstanders het frame van machtsconcentratie en monoculturen in het hoofd van de lezers te planten. Het is deze framing die biologische landbouw naar het voorfront van beleid heeft gekatapulteerd: voor politici als Frans Timmerman, verantwoordelijk voor de nieuwe EU-landbouwstrategie, en landbouwminister Piet Adema, is biologisch de enige duurzame weg.
Overzichtsstudies laten echter zien dat biologische landbouw zo’n 30 procent minder opbrengt, waardoor er veel meer land nodig is om net zoveel voedsel te produceren. Extra ruimte, ten koste van natuur. Ook de stikstofvervuiling is bij biologische landbouw hoger dan bij conventionele landbouw. Maar niet deze feiten, maar groen-ideologische verhalen bepalen het beleid.
Het is ieders goed recht om Crispr-Cas niet te willen gebruiken. Er zijn echter veel boeren en veredelaars die het wel willen inzetten. Deze zomer stemt de EU over het voorstel om de toelatingsprocedure van Crispr-gewassen en klassieke veredeling gelijk te trekken. Laat de EU de keuzevrijheid voor boeren omarmen, en geheel volgens wetenschappelijke consensus voor dit voorstel stemmen.
Lees ook:
Knippen in DNA van planten maakt de problemen alleen maar groter
De techniek Crispr-Cas is geen wondermiddel om planten sterker te maken. Integendeel, de schade ervan zal groot zijn, vrezen Volkert Engelsman, ondernemer en oprichter Eosta, en Michel Haring, hoogleraar plantenfysiologie bij de UvA .
