Onderhandelen met Poetin zal weinig opleveren, vreest de lezer

De meeste lezers zijn niet anders gaan denken over wapeninzet in Oekraïne. “De enige optie is dat Rusland zich terugtrekt achter de grens.”

Grens

Poetin wil niet onderhandelen. En er is maar één optie: Rusland moet terug achter de grens. Zie wat er gebeurde op de Krim. Anders komt Poetin over een paar jaar toch weer nieuwe stappen westwaarts zetten.

Gerrit van der Veen, Groningen

Eeuwenlang onbegrip

Door mijn eigen ervaringen (uitvoering wapenbeheersingsverdragen, militair attaché in Moskou) ben ik niet onbekend met de wereld van Ruslandkenners. Omdat wij naar de oorlog in Oekraïne kijken door een Amerikaans rietje, lijkt het alsof het conflict uit de lucht is komen vallen. Terwijl er een eeuwenlange geschiedenis van onbegrip tussen Rusland en ‘het Westen’ aan voorafging. Mijn antwoord: geen wapens, wel onderhandelingen.

Harry van der Horst, Leiden

Pacifist

Als pacifist ben ik van mening dat zowel wapens als onderhandelingen hun plaats hebben, maar dat het zelfbeschikkingsrecht van de burgers van de Donbas en de Krim onbenoemd blijft. Wat zij willen, zou bepalend moeten zijn, laat dat uitvoeren door de Verenigde Naties. Dit conflict vereist geen militaire, maar een democratische oplossing.

Tijmen van ’t Foort, Groningen

Pacifist (2)

Mijn gebroken geweertje, dat ik veertig jaar geleden met overtuiging droeg, ligt al jaren opgeborgen op zolder. Het lijkt erop dat onze vrijheid alleen met zwaar geschut in stand gehouden kan worden.

Henk Sieben, Rekken

Trots inslikken

Meer oorlogstuig brengt meer verwoestingen met zich mee, meer doden en trauma’s die nog generaties lang voortwoekeren. Al die ‘sterke’ machthebbers die vol trots hun wapentuig en soldaten de oorlog in sturen, moeten hun trots inslikken, nu ze te zwak zijn om een goed vredesgesprek te voeren.

Ineke Floris, Enkhuizen

Pas op de plaats

Ik verzamelde vanaf het begin van de oorlog in vier ordners Trouw-artikelen en kreeg steeds meer de overtuiging dat door beide partijen een pas op de plaats moet worden gemaakt om te reflecteren over deze tragedie. Tot nu toe is door de Navo en anderzijds met alle leugenachtige ontkenningen en onvoorspelbaar gedrag door Rusland nog niet de vraag op tafel gelegd hoe via deze weg van wapeninzet en verwoesting ooit iets terecht kan komen van het devies van de Verenigde Naties: We are one world or none. Volgens mij zijn de betrokken partijen medeverantwoordelijk en het is de vraag of meer wapens gaan helpen.

Pieter Overduin, Hulst

Later onderhandelen

Mijn kijk op wapeninzet is niet veranderd. Een agressor die met zijn leger een ander land binnenvalt, zal daaruit weer verdreven moeten worden, zo nodig met hulp van bevriende landen. Onderhandelen is nu niet gewenst, maar moet toch vroeg of laat plaatsvinden. Alleen wel anders dan in de Eerste Wereldoorlog, toen de vernedering van Duitsland leidde tot de Tweede Wereldoorlog.

Jan Schakel, Harderwijk