‘Maatwerk’ van De Jonge schaadt huurders van woningen

Huurders van woningen hebben op de huidige woonmarkt een zwakke positie. Schaarste aan huurwoningen zorgt dat de prijzen gestaag stijgen. Sinds 2016 mogen verhuurders een tijdelijk contract van twee jaar afsluiten, waardoor huurders niet zeker zijn dat ze kunnen blijven. Bij ieder nieuw contract mag de huur weer verhoogd worden. Alle reden dus om die tijdelijke korte contracten te verbieden, zoals de PvdA en de ChristenUnie in een initiatiefwet voorgesteld hebben. Het is daarom onbegrijpelijk dat minister Hugo de Jonge van wonen morrelt aan dat verbod. Zijn alternatief, een vorm van maatwerk door de steden, zal de positie van huurders alleen maar verslechteren.

Het alternatieve voorstel van minister De Jonge kwam onverwacht. Hij wil de mogelijkheid van tijdelijke huurcontracten handhaven, maar wel gemeenten de vrijheid geven om in bepaalde wijken toch een verbod erop in te voeren. Daarbij zou het gaan om wijken waarin bewoners zich weinig bekommeren om elkaar of om de wijk zelf. Kwetsbare wijken dus, met bij wijze van spreken veel vuil op straat en weinig zorg voor elkaar. In deze wijken zouden bewoners door een verbod op korte contracten min of meer gedwongen worden om er te blijven en dus meer te investeren in hun eigen omgeving. Een vorm van wensdenken, want het is maar de vraag of dit zo werkt. In ieder geval betekent dit dat deze wijken een stempel opgedrukt zullen krijgen van sociaal zwakke wijk, waar andere regels gelden dan elders. Een vorm van stigmatisering, die onwenselijk is.

Een belangrijk argument om tijdelijke huurcontracten weer te verbieden is dat de huren kunnen stijgen bij ieder nieuw contract. Dat zou volgens De Jonge ook tegengegaan kunnen worden door het puntenstelsel, wat nog ingevoerd moet worden. Of dit puntenstelsel hetzelfde zal bereiken als afschaffing van de tijdelijke contracten is nog maar de vraag. Het geldt namelijk niet bij huren boven de 1100 euro. En huurders zullen gezien de krapte op de markt niet zo gauw een klacht indienen tegen hun verhuurder of in conflict gaan over het verband tussen punten en de huurprijs.

Vooral de belangen van huurders dienen

Het is altijd goed om voor ogen te houden wat de bedoeling is van wetten en regels. De mogelijkheid om tijdelijke huurcontracten van twee jaar af te sluiten was, het voor verhuurders makkelijker te maken om een woning te verhuren, zodat er meer huurwoningen beschikbaar zouden komen. Maar dat is sinds 2016, toen de maatregel werd ingevoerd, niet gebeurd. En dat terwijl er sindsdien naar verhouding meer tijdelijke dan vaste huurcontracten zijn afgesloten.

Het lijkt er sterk op dat het handhaven van de mogelijkheid van een kortverband huurcontract vooral de verhuurders in de kaart speelt. Zij zijn niet degenen die het meest steun nodig hebben. Van de minister van wonen mag verwacht worden dat hij vooral de belangen van de huurders dient in een tijd dat er grote schaarste is aan betaalbare huurwoningen.