Loos gebaar aan uitgebuite Polen
Op het Meldpunt Malafide Uitzendbureaus dat het kabinet afgelopen week heeft geopend, is lang gewacht. Het is de bedoeling dat migranten hun klachten over uitzendbureaus, loonbedrijven, tussenpersonen, ronselaars, zetbazen eindelijk ergens kunnen doen. Per telefoon, post of via de website van de inspectie van sociale zaken en werkgelegenheid.
Dit nobele initiatief gaat helaas grotendeels aan de doelgroep voorbij. Via de meldpunttelefoon kan men alleen in het Nederlands communiceren. Daarmee zijn tijdelijke arbeidsmigranten, die het grootste risico lopen op uitbuiting en de taal niet kennen, slecht geholpen.
Op het meldpunt staat wel, zij het verstopt, onder het kopje Other lan-guages een link naar een Poolse pagina en uiteindelijk naar een klachtenformulier. De Poolse tekst wijkt af van de Nederlandse en maakt het slachtoffer duidelijk dat hij het formulier liefst niet moet gebruiken, maar zijn toevlucht moet zoeken bij de vakbonden of bij de Stichting Naleving Cao voor Uitzendkrachten.
De rijksoverheid en ook sommige gemeenten weigeren te communiceren in de moedertaal van arbeids- migranten. De website polski.szw.nl, in 2008 door ex-minister Donner gelanceerd, is inmiddels verdwenen. Toen de gemeente Schiedam onlangs informatieboekjes met praktische tips voor Poolse en Bulgaarse arbeidsmigranten in hun moedertaal uitbracht, was het aantal boze en onfatsoenlijke reacties op rijnmond.nl zo groot dat de redactie de publicatie van commentaar heeft afgesloten.
Men hamert op de eigen verantwoordelijkheid van migranten, maar maakt het de arbeidsmigrant onnodig lastig om een klacht in te dienen. Achterstallig loon moet de arbeidsmigrant opeisen via de kantonrechter. Elke hindernis voor de arbeidsmigrant om zijn recht te halen, maakt het malafide ondernemers makkelijker hun kwalijke praktijken voort te zetten. Wat wil Nederland? Symboolpolitiek of effectief aanpakken van misstanden?
undefined
