Leerlingen die in de vakantie aan hun juf denken, daar kan geen cadeau tegenop

Khalid heeft vorig jaar bij mij in groep 3 gezeten en nu krijg ik zijn broertje Fouad in de groep. Ik bekijk het presentje van top tot teen. En ik weet even niet wat ik moet zeggen. Echt niet. Dus stamel ik maar: wat lief, Khalid. Dank je wel voor deze prachtige... ehh...

"Kerststal, juf. Het is een kerststal!"

Ik moet het even op me in laten werken. En dan bekijk ik het nogmaals. Een kerststal. Het is inderdaad een kerststal. Een best wel grote kerststal zelfs.

Met glitters. Met Jozef, Maria, kindeke Jezus en een ezel. Dat Jozef woest uit zijn ogen kijkt en een soort van bijl in zijn handen heeft, negeer ik maar even. Ik krijg namelijk een kerststal. Zomaar op een zonnige dag in augustus.

Ik weet serieus weer niet wat ik moet zeggen. "Gekocht op de rommelmarkt in Marokko, juf! Het is speciaal voor jou." Khalid kijkt alsof hij mij zojuist de winnende Postcodeloterijprijs heeft overhandigd. "Wauw, hier ben ik heel erg blij mee. Wat een verrassing. Dank je wel!"

Ik laat mijn collega van groep 5 het kunstwerk zien en ook zij zou wel zo'n prachtig exemplaar willen hebben. Ook de ouders en leerlingen die zich ondertussen voor mijn lokaal hebben verzameld, bewonderen de kerststal. Iedereen is het erover eens dat het een ontzettend lief gebaar is. Khalid wordt bedolven onder de complimenten en straalt van oor tot oor.

"Juf Naomi?" De vader van Khalid baant zich een weg door de menigte - hij heeft Khalids tweelingbroer en hun oudere zus reeds naar hun nieuwe klassen gebracht - en geeft mij een hand. Hij wenst me een fijn schooljaar toe en vindt het fijn dat de jongste telg van de familie dit jaar bij mij in groep 3 zit. Ik bedank hem, en ook voor de mooie kerststal.

"Tja...", voegt hij er zachtjes en enigszins beschaamd aan toe. "Toen de jongens het zagen, wilden ze het per se kopen. Het deed ze aan je denken op de een of andere manier. Ik zei nog: juf Naomi houdt meer van flamingo's, maar nee, dit moesten en zouden ze voor de juf meenemen. Dus... ehh... sorry."

Ik moet lachen en druk de vader van Khalid op het hart dat ik heel erg blij ben met mijn kerststal. Hij geeft mij een knipoog en brengt Khalid naar groep 4. Fouad loopt de klas in en fluistert: "Lief hè, van mijn broer?" Ja, heel lief.

Leerlingen die in de schoolvakanties aan hun juf denken. Daar kan geen kerststal tegenop.

Lees ook het interview met juf Naomi: Voor Juf Naomi draait lesgeven om de verwondering bij kinderen