Commentaar
Krekelwelzijn: nu nog een marginale kwestie, maar blijft dat zo?
De Utrechtse afdeling van de Partij voor de Dieren maakt zich zorgen om krekels. In het bijzonder 1200 van deze beestjes die voor het griezeleffect moeten zorgen in het grootste spookhuis van de Benelux, ‘Halloween Nightmares’. Het zieltogende winkelcentrum The Wall in Leidsche Rijn wil met het spookhuis eindelijk eens wat bezoekers trekken.
Politieke ophef om krekels, in zo’n land is verder weinig te mekkeren, is wellicht de eerste gedachte. Alsof groter dierenleed niet te vinden is, zoals misstanden in slachthuizen, Chinees bont op goedkope kleding of de verwaarlozing van pony’s op afgelegen weilandjes. Al trekt de PvdD daartegen natuurlijk ook vaak ten strijde.
De actie tegen de griezelkrekels snijdt ook zinnige principiële punten aan: de gedachte dat dieren – ook krekels – een eigen, intrinsieke waarde hebben. En dat áls dieren kunnen lijden, ze ook het recht hebben tegen dat lijden beschermd te worden.
Dierenrechten
Deze ideeën deden vooral opgeld sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw. Filosofen als Peter Singer en Tom Regan braken een lans voor volwaardige dierenrechten, in de lijn van de strijd voor burger- en vrouwenrechten.
Regan vooral was pleitbezorger van de intrinsieke waarde van dieren. Dat is een welkom aanvullend perspectief; een dier ‘mag er zijn’, ook los van zijn nut voor de mens. Het biedt ook een waardevolle andere kijk op natuurbehoud; sommige landschappen en gebieden dienen zoveel mogelijk met rust te worden gelaten.
In de dagelijkse praktijk staat de mens immers in een veel utilistischer verhouding tot de natuur. Voor miljoenen dieren is de grens met een ‘gebruiksartikel’ erg dun, bijvoorbeeld in de wereldwijde bio-industrie, de mode (bont!) of in dierproeven voor de medische wetenschap.
Voor het welzijn van deze dieren is dankzij de dierenrechtenbeweging de afgelopen decennia in Nederland veel bereikt. Het verbod op circusdieren was bijvoorbeeld ondenkbaar geweest zonder deze beweging.
Waar brengt ons dit met de Utrechtse krekels? Worden ze louter ‘opgebruikt’ en na sluiting van het spookhuis afgedankt, dan is het antwoord simpel: niet doen. Toch is het twijfelachtig of deze beestjes – mits gehuisvest in een goed terrarium en afgeschermd van lichtflitsen – doorhebben dat ze een griezelrol vervullen, laat staan dat ze daar onder lijden. Dan onderscheiden ze zich weinig van ‘normale’ huisdieren.
Misschien moet de kwestie gezien worden als een goede voorbereiding op het debat dat ongetwijfeld straks gaat losbranden: hoe zorgt de mens voor een ‘scharrelkip-achtige’ huisvesting van miljoenen krekels. Want zij staan op het menu van de toekomst, als alternatief voor de wereldwijd onhoudbaar groeiende vleesconsumptie.
De mening van de krant, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren. Lees alle afleveringen van het Commentaar op trouw.nl/commentaar.
