Kijk gewoon niet naar The Voice

The Voice

Heel Nederland spreekt, terecht, schande van de onthullingen over misbruik van vrouwen rondom het programma The Voice of Holland. Mag ik al die miljoenen vragen waarom zij dat programma trouw kijken? Bij de eerste uitzending had ik het al gezien: de hele opzet en entourage geeft inherent aanleiding voor zeer ongelijke en afhankelijke posities van kandidaten, wat meestal leidt tot een of andere vorm van misbruik door de krachtige partij. Ik heb er nooit meer naar gekeken na de eerste aflevering.

Quinten Niessen, Amsterdam

The Voice (2)

Terwijl de Amerikaanse president om zijn huid te redden met zijn oorlogszuchtige taal een ramp van wereldformaat riskeert, opent mijn geliefde krant, die ik sinds 1944 lees, met treurig maar uitgekauwd gedoe waarin de commerciële nep-zenders excelleren (Trouw, 21 januari).

Leo Jacobs, Amsterdam

The Voice (3)

De Mol kan altijd het programma een doorstart geven als The Vice of Holland.

Louis Vermeulen, Rotterdam

Lesrooster

In haar pleidooi voor maatwerkdiploma’s (‘Uitgelicht’, 21 januari), beschuldigt José Mulder scholen ervan dat ze ‘prioriteit geven aan het rond krijgen van hun roosters’. Echter, als het rooster niet rond is kan de school niet draaien. Toen de school waar ik werkte als decaan extra keuze voor leerlingen bood, leidde dat tot heftig protest tegen de vele – onvermijdelijke – tussenuren.

Ruud Maltha, Berghem

Afscheiden

U schreef over het oude plan om mensen met een kwetsbare gezondheid af te scheiden, zodat de coronaregels versoepeld kunnen worden (Trouw, 21 januari). Sinds het begin van de pandemie beschermen veel ouderen en andere kwetsbare mensen zichzelf al, vaak is isolatie de enige optie. Je kunt wel met een boog om iemand heen lopen, maar je kunt niet voorkomen dat een luidruchtig persoon te dichtbij komt, laat staan dat je iemand kunt dwingen om een mondmasker te dragen.

I. Djuly, Amsterdam

Leerachterstand

Onze wiskundeleraar placht te zeggen: “Dat heb je gehad!” Omdat wij van diplomalichting 1977 wisten dat hij daardoor op de kast sprong was ons standaardantwoord: “Dat zijn we vergeten.” Wanneer ik studenten bedrijfskunde die aan een afstudeerproject beginnen iets over de inhoud vraag die ik een of twee jaar daarvoor behandelde, herhaalt deze conversatie zich. Laten we ons over de huidige leerachterstanden dan ook geen zorgen maken.

Hans Lekkerkerk, Nijmegen

Bersiap

Stevo Akkerman (Trouw, 17 januari) staat achter het voorstel om te spreken over geweld in Indonesië kort na 1945 en niet het woord ‘bersiap’ te gebruiken. Maar dit woord moet zowel in de heroïsche betekenis (strijd voor onafhankelijkheid, ontwapening van de Japanners) als in de criminele en racistische betekenis (geweldgebruik, beroving van eigendommen van onder anderen Nederlanders, Indo’s en Chinezen) worden gebruikt. Indonesiërs moeten de misdaden die destijds plaatsvonden, erkennen en Nederlanders moeten de context begrijpen waarin deze misdaden plaatsvonden in de strijd voor onafhankelijkheid.

Zakaria J. Ngelow Makassar, Indonesië

Millennial Bert

Bert Keizer, van harte gefeliciteerd met de duizendste column (Gezondheid & zorg, 21 januari). Op vrijdag ren ik naar de brievenbus: allereerst Bert lezen. Interessant en soms schurend, ga nog lang zo door.

Ellie van der Ster, Leidschendam

Koningsgezind

Namens Hèt Dispuut N.E.P. (van de Utrechtse studentenvereniging SSR) feliciteren wij Trouw van harte met de verjaardag afgelopen week van prinses Margriet. Haar geboorte op 19 januari 1943 was het thema van de eerste krant in februari van dat jaar. Op 11 februari 1942 is Hèt Dispuut, toevalligerwijs onder de zinspreuk ‘Trou moet blycken’, ter verzet tegen de Duitse bezetting opgericht en sindsdien onderhoudt het goed contact met het koningshuis. Dispuut en krant hebben gemeenschappelijke doelen: kritisch denken, staan voor je idealen, in discussie gaan. Juist in deze kritische tijden is het belangrijk deze hoog in het vaandel te houden.

Jonas Wolthaus, Wietse Bosman en Mels Tijdgat, Utrecht