ColumnJamal Ouariachi
Je hoeft je niet te laten prikken, maar verwacht niet dat je mee kunt doen aan iets wat je tegelijkertijd saboteert: een samen-leving
Filosofen, politiek commentatoren en opiniemakers uitten de laatste tijd veelvuldig hun zorgen over eventuele G-maatregelen (1G, 2G, 3G) en de gevolgen daarvan voor ongevaccineerden. De slotsom is doorgaans: ja, het is onverstandig en misschien zelfs asociaal om je te midden van zo’n gigantische gezondheidscrisis niet te laten inenten, maar vaccinatiedwang is uit den boze. En ook indirecte dwang – door het vaccin als ‘toegangskaartje’ voor bijvoorbeeld cafés te verheffen – is onverkieslijk, een schending van de lichamelijke integriteit.
Terechte zorgen. Het zou wat zijn wanneer je als student straks niet naar college mag komen omdat je geen prikje hebt gehaald. Of dat je als werknemer om die reden niet naar kantoor mag. Een dystopisch toekomstbeeld!
Grondrechten
Alleen is het niet de toekomst. Het is ook het recente verleden. De afgelopen anderhalf jaar moesten studenten hun onderwijs lange tijd online volgen. Werknemers moesten thuis aan de slag. Caféhouders kónden niet eens werken: hun inkomstenkraan werd botweg dichtgedraaid met de sluiting van de horeca. Waarom hoorde ik toen niemand over grondrechten?
Laten we niet vergeten dat ethiek in essentie gaat over samenleven. Was ik alleen op de wereld, dan hoefde ik me niet af te vragen wat goed of fout is. De cynische individualist mag graag Sartres ‘De hel, dat zijn de anderen’ aanhalen, maar zónder die anderen was ons bestaan pas echt een hel.
Je kunt niet alle ongevaccineerden over één kam scheren, maar een aanzienlijk deel van hen heeft gekozen voor ideeën die de ontoerekeningsvatbaarheid benaderen (experimentele gentherapie!). Die ideeën worden ook nog eens uiterst agressief de maatschappij in gespuugd, met als voorlopig dieptepunt het woord ‘tribunaal’ waar FvD-Kamerlid Pepijn van Houwelingen onlangs mee dreigde. Het is inmiddels gretig overgenomen door zijn achterban. Er zijn doodsbedreigingen. Een ander van het leven beroven – is er een grotere schending van de lichamelijke integriteit denkbaar?
Mensen met kanker wier behandeling is uitgesteld
Ik wil nadenken over de lichamelijke integriteit van de ongevaccineerde, maar mijn gedachten schieten steeds weg richting de lichamelijke integriteit van mensen met kanker wier behandeling is uitgesteld vanwege overbezette ziekenhuizen.
Mijn gedachten schieten weg richting dat andere grondwetsartikel, nummertje 23, over de vrijheid van onderwijs. Telkens wanneer daar misbruik van wordt gemaakt, komt het artikel zelf ook ter discussie te staan, en hoewel ik dat in dit specifieke geval terecht vind, zouden sommige liefhebbers van dat artikel zich moeten afvragen of zij het niet zélf schade toebrengen door het te misbruiken. Ook bij Artikel 11, over de onaantastbaarheid van het lichaam, dreigt misbruik wanneer ermee geschermd wordt terwijl er van een vaccinatieplicht in strikte zin geen sprake is.
Je hoeft je niet te laten prikken, maar verwacht niet dat je mee kunt doen aan iets wat je tegelijkertijd saboteert: een samen-leving.
Jamal Ouariachi is schrijver. Behalve romans en verhalen schrijft hij onder meer recensies en columns. Lees hier eerdere columns van Ouariachi terug.