Hoed je als columnist voor verstrengeling van belangen

De kritiek gold mede de anonimiteit van twee van de redacteuren met wie het journalistieke platform had gesproken. In hetzelfde artikel sprak een adjunct van Trouw zijn verbazing uit. “Kritiek op de media lijkt me volledig toegestaan, dus waarom OneWorld iemand anoniem aan het woord laat, snap ik niet”, reageerde hij op verwijten van een anonieme ex-Trouw-redacteur, die meende dat deze krant slechts oog zou hebben voor vluchtige producties en niet voor journalistieke inhoud.

Haar column in Trouw gebruikte ex-collega Seada Nourhussen, sinds februari is zij hoofdredacteur van OneWorld, onder meer om de externe kritiek op het bewuste artikel te pareren. Opvallend koos ze hiermee niet voor de plek waar de discussie het meest thuis leek: haar eigen platform. Vragen over anoniem brongebruik in het artikel vatte zij in haar column naar de critici verwijtend samen als ‘Allemaal vragen om het niet over de inhoud te hebben: ‘Wie zien media als machtig en wie als machteloos?’ en ‘Hoe gaan media met hun eigen macht om?’

Keuze

Hoewel columnisten alle journalistieke vrijheid hebben en bewust eenzijdig over een onderwerp mogen informeren, verbaasde haar keuze mij niettemin. Was het vanuit haar ‘dubbele’ positie niet zuiverder geweest om de discussie met andere journalisten buiten Trouw te houden en die tot OneWorld te beperken? In dat geval zou niet de schijn gewekt kunnen zijn dat een artikel van een andere site via haar column bewust de weg naar deze krant zou vinden.

Haar conclusie mondde nu uit in een dringend verzoek aan media om hun eigen, veronderstelde macht onder het vergrootglas te leggen. Dat was anders dan een boodschap aan de Trouw-lezer, voor wie een column toch in de eerste plaats is bestemd.

De vraag is ook of van lezers mag worden verlangd dat zij OneWorld kennen door bijvoorbeeld regelmatig de website te bezoeken. Een columnist mag met het tegendeel rekening houden. Wie het artikel over media en macht niet kende, kan zomaar hebben gedacht dat het verwijt van Nourhussen zich tevens richtte op Trouw.

Volgens haar was dat niet geval. “Dat ging over een discussie die ik had met journalisten van de Volkskrant op Twitter. Dat ging erover hoe die journalisten liever ingingen op de bronnen en onderzoeksmethode dan op wat hun collega’s te zeggen hadden: de inhoud.” In haar column stond dat zonder de Volkskrant te noemen, anders: ‘Van journalisten kwam kritiek op de productie van OneWorld.’

Normen

De chef van de redactie Opinie stelt dat met Seada Nourhussen is afgesproken dat ze OneWorld in principe buiten haar column houdt. Aangezien ze dit keer uit een bijeenkomst van het platform citeerde, zou aanpassen van de column ook in tijd nogal ingrijpend zijn geweest. De tekst werd bovendien zo gelaten omdat volgens de chef geen algemene normen werden overschreden die voor columns gelden. Overigens werd OneWorld in drie van haar laatste vier columns genoemd.

Zelf zegt Nourhussen niet op de hoogte te zijn van een afspraak met Trouw over het gebruik van de naam van OneWorld. “Die afspraak is mij onbekend en daar zou ik ook helemaal niet mee instemmen”, is haar reactie.

Of voor haar andere regels gelden? Naar mijn beste weten niet, maar elke zweem van onduidelijkheid over afspraken kan beter worden weggenomen.

Ombudsman Adri Vermaat van Trouw bespreekt journalistieke dilemma’s en kijkt kritisch naar de werkwijze van de redactie. Zijn eerdere artikelen leest u hier. Reageren? Stuur een mail aan ombudsman@trouw.nl.