Menig lezer besteedde zijn of haar zondagse collectegeld stiekem aan zo’n heerlijk zoete bal.
Eieren voor z’n geld
Mijn zoon (nu 42 jaar) was net drie jaar en mocht verse eitjes halen bij de eierenboer. Alleen ging hij niet links-, maar rechtsaf: naar de kauwgomballenautomaat (Tijdgeest, 11 februari). Hij kon er niet goed bij, een aardige meneer heeft hem geholpen. Ik werd toch wat ongerust, wat blijft hij lang weg! En ja hoor, daar kwam hij, zonder eieren, maar met een blauwe kauwgombal in zijn knuistje. Hij had geen eieren voor zijn geld gekozen, dus die hebben we maar samen gehaald.
Wijnie Nieuwenhuyse-Gootjes Sint Maarten
Een ervaring rijker
Ik was een jaar of negen en zat op de zondagsschool. Om een uur of elf verzamelden alle kinderen zich in de buurt van de kerk, bij de enige supermarkt die het dorp rijk was. Aan de muur hing sinds kort een bazooka-automaat, met een draaiknop. Ik probeerde hem uit. Wat raar, de knop draaide niet! Ik las de aanwijzing en deed mijn stuiver voor de collecte in de gleuf, draaide aan de knop en daar was de bazooka. Dat was schrikken! Ik mocht op zondag immers niks kopen! Wat moest ik doen? Ik keek naar de bazooka, haalde de wikkel eraf, las het stripverhaaltje en stopte de kauwgom snel in mijn mond. Geld voor de collecte had ik die keer niet, maar ik was wel een ervaring rijker.
Gerda van Delden Doetinchem
Naar bed!
Het moet begin 1940 zijn geweest. Als een bepaalde oudtante van mijn moeder op visite kwam dook ik onder tafel. Ik vond die deftige tante maar niets. Ik kreeg instructies mij netjes te gedragen, want… aan haar bezoek zat voor mij altijd een beloning vast. Het duurde voor mij uren voordat het bezoek opstond. Vol opgekropte spanning kwam ik vanonder het tafelkleed en barstte uit ‘geef mij een cent of ik geef je een mep’. Dan kon ik eindelijk bij het kruidenierswinkeltje op de hoek een toverbal trekken. Mijn moeder, met rood hoofd van schaamte, verontschuldigde zich. Ik kreeg ervan langs, moest zonder toverbal naar bed. Nooit vergeten!
Reina Opperman Breda
Zure les
Een schattig meisje van een jaar of vier liep gewapend met een veertje stiekem naar de kauwgomballenautomaat bij de receptie van de camping in Grolloo. Haar ogen werden groot van blijde verbazing toen de veer zijn werk deed; er kwamen zoete ballen uit de automaat! Het werd een zure les, ze was gesnapt en moest beloven het nooit meer te doen. Ze voelde zich nog kleiner worden dan ze destijds was, maar de ballen mocht ze houden!
Leonie Bronsema Tynaarlo
Spanning
In het artikel Haal wel de stroom eraf (Tijdgeest, 11 februari) schrijft klusvrouw Merel Kamp over het aansluiten van lampen. Hoewel ze zich handig voordoet is en blijft ze voor mij een alfa. Er kan nergens stroom op staan! Stroom vloeit van de ene plaats naar de andere, zoals een rivier van een hoog waterniveau naar een laag waterniveau stroomt. Onze moeders riepen soms ‘pas op, er staat stroom op’, maar ze bedoelden dat er spanning op stond. Pas als dat erop staat kan er stroom gaan lopen.
Cees Verdonk Zwolle
Uit het hart gegrepen
Ik bedank Sytske van Koeveringe voor haar essay over homofobie (Tijdgeest, 11 februari), dat mij (en een lieve dochter van mij) uit het hart gegrepen is. In mijn jeugd, jaren vijftig en begin jaren zestig, werd er nauwelijks gesproken over geaardheid. Je kwam erachter dat er meer dan hetero bestond en dat mensen die niet hetero waren net zulke mensen waren als jij.
Zelf heb ik er wel even over gedaan om te beseffen dat het raar en dom is je aan te matigen een mens alleen te beoordelen op een seksueel aspect van zijn/haar persoonlijkheid dat anders is dan dat van de meerderheid. Soms is dat onnadenkendheid, onhandigheid, wat even goed veroordelend is. Vervelender is het wanneer het uit domme overtuiging gebeurt en de één zich beter acht dan de ander. Dat is kwetsend en gevaarlijk handelen.
Piet Altena Vlissingen
Ruimte om te veranderen
Ja, ik wil graag aangesproken worden als ik – onbedoeld – vanuit heteronormativiteit een homofobe opmerking/geluid/handeling maak. Evenzo word ik graag aangesproken als ik onbedoeld een opmerking/geluid/ handeling maak die als racistisch ervaren wordt. Neem de ruimte om te zeggen dat het pijn doet, stel vragen. Geef mij de ruimte om te veranderen.
Alies Berning Gasselte
Dat ene zinnetje
Het essay van Sytske Frederika is meer dan prachtig geschreven, vooral door de indrukwekkende eerlijkheid ervan. Maar dat ene zinnetje: ‘Als ik nog eerlijker ben, blijf ik in zo’n overbewuste bui liever gewoon thuis’, dáár schrok ik van. Het spookt al de hele dag door mijn hoofd.
Henk Reinders Den Haag
