Zolang mannelijke voetballers niet uit de kast komen, zal homo-acceptatie van buiten het voetbalveld moeten komen, denkt bedrijfseconoom Atze Lourens.
Voetbal verbroedert, zo zegt men. Als Feyenoorder mocht ik dit gezegde in levende lijve werkelijkheid zien worden tijdens de KNVB bekerfinale tussen Ajax en PSV, afgelopen zaterdag. Want massaal en collectief werden de PSV-supporters (de ‘boeren’) uitgemaakt voor homo’s. “Alle boeren zijn homo’s” galmde het kerkelijk gezang door de Johan Cruijff ArenA.
Mij viel de timing op. In tijden van boerenprotesten en de Pride wordt een lied gezongen welke beide groepen omvat. Samen met de vrouwonvriendelijke teksten van leden van het Amsterdams Studenten Corps van vorige week (‘hoeren’), toont dit dat dit spreekkoor iets blootlegt wat in de samenleving speelt.
Zowel voetbalstadions als studentenverenigingen kennen een subcultuur waar krampachtig aan eigen tradities wordt vastgehouden. Opvallend is wel de selectieve verontwaardiging die zich voordoet bij vrouwenhaat of huftergedrag. Want wanneer een honderdtal studenten uitspraken doen waar de maatschappij zich aan stoot, staat de wereld op zijn kop. Maar wanneer in alle voetbalclubs honderdduizenden voetbalsupporters dit iedere week doen, bestaat er een vorm van Oost-Indische doofheid.
600 spelers, maar niemand uit de kast
De teksten over homo’s of hoeren worden misschien gezien als pure grappenmakerij, een plagerij, een dekmantel om geen boetekleed te hoeven dragen. Niet dat een grap niet kan. Wat mij betreft moet je overal grappen over kunnen maken. Maar als grappen continu vanuit een omgeving komen waar nog duidelijk sprake is van misstanden, kun je je afvragen of op dit speelveld geen bittere waarheid zit in de grap.
De waarheid leert ons namelijk dat er van de 600 mannelijke eredivisiespelers niemand publiekelijk uit de kast is. Opvallend is overigens dat dit bij vrouwelijke topvoetballers wel gebeurt.
De Pride is nu in volle gang. Dit initiatief om iets te doen aan de erkenning van homo’s is voortgekomen uit de homogemeenschap. Maar binnen de wereld van het mannenvoetbal is er een impasse in dit opzicht. Omdat er geen mannelijke homo’s op de voetbalvelden lijken te staan, bestaat daar geen homogemeenschap die initiatief kan nemen iets te veranderen.
Makkelijker en doeltreffender zou zijn wanneer dit initiatief van buitenaf komt, van de heterogemeenschap dus.
Net zoals dat het vanuit de mannen moet komen iets te doen aan een gelijke behandeling van vrouwen. Zo lang alle vrouwen hoeren zijn, wordt ook jouw vriendin/moeder/achterbuurvrouw nog steeds seksistisch behandeld. En zo lang alle boeren homo’s zijn, zal de acceptatie van homoseksualiteit misschien wel trager verlopen dan ook jij als hetero zou willen.
Lees ook:
‘Joden moeten dood’-spreekkoren bij oefenpotje PSV: ‘Dit keur ik af’
Tijdens een vriendschappelijk oefenpotje zonder belangen schalden de eerste kwetsende spreekkoren alweer door een voetbalstadion. De fanatieke aanhang van PSV op de oosttribune zong zaterdagavond: ‘Wie niet springt is een jood / en alle joden moeten dood’.
