Haven moet ook voor de zeevarenden zorgen

De haven van Rotterdam ziet graag veel schepen binnenkomen, maar voor het welbevinden van de opvarenden heeft de haven nauwelijks iets over. De beperktheid van de faciliteiten in zeemanshuizen leidde in 2020 tot een petitie van de Nederlandse Zeevarenden Centrale. Dat Rotterdam wel veel geld verdient aan de haven, maar nauwelijks geld over heeft voor de opvang van zeevarenden, blijkt ook uit recent onderzoek hiernaar van het Erasmus UTP, expertisecentrum voor haven, logistiek en transport.

In Rotterdam doen jaarlijks zo’n 44.000 tot 46.000 schepen de haven voor korte of wat langere tijd aan. En zijn bij die schepen in totaal 830.000 tot 1 miljoen bemanningsleden aan boord. Voor de zeevarenden uit allerlei landen nemen de zeemanshuizen, als zij na een lange tijd op het schip aan wal zijn, een belangrijke plek in. Zo kunnen ze daar via wifi met het thuisfront contact op nemen, of door een gesprek op verhaal komen. Maar de huizen, die hen opvangen, krijgen niet de structurele ondersteuning die nodig is.

Nederland kent zeven zeemanshuizen. Die huizen zijn, naast voorzieningen als het transport van en naar het schip, waardevol voor het welzijn van zeevarenden die tijdelijk in Nederlandse havens verblijven, aldus het Erasmus UPT. De conclusie is ook dat de huidige voorzieningen onder financiële druk staan, zelfs met inzet van vrijwilligers.

Vrijwilligers

De zeemanshuizen draaien deels op die vrijwilligers. Maar zonder een enkele beroepskracht is het niet vol te houden. Waar is dan de landelijke overheid, waar zijn de havenbedrijven, waar de reders?

Een solide en structurele financiering van welzijnsvoorzieningen in Nederlandse zeehavens is nodig. Ook de minister van infrastructuur en waterstaat heeft aangegeven dat welzijnsfaciliteiten van belang zijn voor zowel zeevarenden zelf als voor de aantrekkelijkheid van Nederlandse zeehavens.

De onderzoekers van Erasmus UTP schetsen een uiterst kritisch beeld van het zeevarendenwelzijn in de Nederlandse havens. Met name het havenbedrijf en de beleidsmakers in Rotterdam zouden zich ernstig zorgen moeten maken over de conclusies en aanbevelingen. Maar of dat ook daadwerkelijk gebeurt?Het zijn daarentegen juist de vele vrijwilligers van de zeemanshuizen die zich zorgen maken over de situatie van zeevarenden en het voortbestaan van het welzijnvoorzieningen.

Wat ook opvalt is dat het zeevarendenwelzijn in de landen om ons heen in Duitsland en België wel goed georganiseerd is. En dat de zeemansmissies in Antwerpen en Hamburg geen financiële problemen kennen. Tijdens een symposium op 1 juni moet duidelijk worden wie zich werkelijk het lot aantrekken van de zeevarenden.

Lees ook:

Haven Rotterdam: Meer incidenten door haastig aanmeren schepen

De haven van Rotterdam heeft in 2021 meer incidenten gezien bij het aanmeren van zeeschepen. Dat komt volgens Havenmeester René de Vries veelal door haastig gedrag bij het aanmeren, wat mogelijk te maken heeft met corona omdat zeelieden daardoor langer aan boord zitten.