Elite en 'tokkies' moeten weer samen optrekken

Ik wil opkomen voor de 'tokkies'. Voor 'Henk en Ingrid'. In de publieke opinie wordt de indruk gewekt dat de zogenaamde tokkies de bron van alle problemen zijn. Durf mij recht in de ogen te kijken en zeg mij dan eerlijk: zijn tokkies de oorzaak van de solidariteitscrisis waarmee de Europese Unie nu wordt geconfronteerd?

Er wordt helaas een schijntegenstelling gecreëerd tussen de winnaars en verliezers van de moderniteit. Wanneer de elite vanuit een moralistische houding de xenofobe houding van tokkies veroordeelt, moet zij zich afvragen wat tokkies beweegt zich te dragen zoals zij zich gedragen. In essentie kun je het gedrag van tokkies niet los zien van de elite. Tokkies zaaien geen xenofobie of 'afrofobie', ze oogsten xenofobie en afrofobie. De elite heeft een grote invloed op wat de tokkies denken en geloven. Via de media en de politiek bijvoorbeeld.

Wie is het monster? Een Frans Timmermans die tokkies vertelt dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen 'politieke' en 'economische' vluchtelingen, of tokkies die via geweld hun equivalent van politiek engagement en zelfexpressie laten zien?

Leugen over immigranten
Nee, niet de kleyne luyden, maar de leden van de elite zijn het monster. De Mark Ruttes en de Paul Scheffers van deze wereld. Zij schotelen tokkies de leugen voor dat het aantal immigranten met beleidsinstrumenten kan worden teruggedrongen.

Er zijn meer dan ooit redenen om voor de tokkies op te komen. Ze zijn niet alleen onzeker over hun baan, ze leven ook korter en ongezonder dan de elite. En ze verdienen minder. Bovendien blijken Anne-Fleur en Lodewijk beter vertegenwoordigd in de Nederlandse politiek dan Henk en Ingrid. 'Diplomademocratie' noemen politicologen dat. Daarnaast laat een recent rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau zien dat de klasse waarin iemand zich bevindt bepalend is voor het milieu waarin hij verkeert en met wie hij naar bed gaat en trouwt.

Kortom: Nederland wordt gekenmerkt door permanente scheidslijnen. Van oudsher hebben wij hier onze traditie van polarisatie weten te consolideren met de verzuiling. Zuilen zorgden weliswaar voor polarisatie, het voordeel was dat de vertegenwoordigers van de zuilen elkaar troffen en samen een consensus vormden. De nieuwe polarisatie in Nederland vindt nu plaats langs etnische, demografische en sociaal-economische lijnen. Wie vertegenwoordigt de belangen van de tokkies om er voor te zorgen dat er een consensus wordt bereikt die voor iedereen draagbaar is?

Frustraties en haatbrieven
Ik behoor in Nederland tot degenen die pleiten voor meer erkenning van volwaardig burgerschap van zogenaamde allochtonen. Maar ik sluit mijn ogen niet voor de zorgen en angsten van Henk en Ingrid. Dat is een morele plicht.

De 'tokkie' heeft niet altijd de (juiste) instrumenten om zijn zorgen te uitten. Hij of zij gebruikt geen chique termen, publiceert geen blogs of stuurt geen nette tweets om engagement te laten zien. Zo kreeg ik als initiatiefnemer van een meldpunt PVV-overlast, dat viral ging, te maken met haatbrieven en racistische uitlatingen van zogenaamde tokkies. Maar ik begrijp hun frustraties.

Mijn punt is: wij moeten in Nederland een taal ontwikkelen die voor iedereen verstaanbaar is. Een taal die een ontmoeting realiseert en wederzijds vertrouwen en respect herstelt. We moeten het broederschap herstellen tussen de elite en de tokkies.