Een risicoloos stel, Jan Filistijn zuchtte tevreden. ‘Goedgekeurd’

Jan Filistijn van de KoppelingsEenheid krabde aan zijn neus en begon naar zijn rammelende maag te luisteren. Bijna lunchtijd en nog 163 dossiers te gaan. Hij opende een nieuwe digitale map en keek naar de foto’s die het algoritme had geselecteerd. Een zeventigjarige weduwnaar en een jonge lesbienne. Hij zuchtte tevreden: een risicoloos stel. Jan Filistijn klikte op het vakje ‘goedgekeurd’ en op zijn scherm verscheen het toekomstige woonadres van het gekoppelde stel: Nerostraat 94, tweehoog.

De KoppelingsEenheid was onderdeel van de woningcorporatiepolitie waar Jan al 21 jaar zijn brood verdiende. De bron van dit lange dienstverband was de gezegende tiende juni van het jaar 2022. Op die dag organiseerde wooncorporatie Staedion uit Den Haag de eerste blind-date-avond in de Nederlandse geschiedenis om het woningtekort te verlichten. Singlehuurders werd gevraagd om met een andere vrijgezel ‘te matchen’ om zo de doorstroom op de woningmarkt te bevorderen. Om alvast lastige vragen te omzeilen – hier werd immers indirect in het privéleven van huurders gegrepen – beweerde Staedion toen dat het om een ‘eenmalige, ludieke actie’ ging.

Zestig singles kwamen bij elkaar en de volgende dag kraaide de Haagse wooncorporatie victorie op haar Facebookpagina: ‘Love is in the air! Tijdens het Staedion-singles­evenement leerden ruim zestig singles elkaar via speeddates kennen. En er werd flink wat geflirt.’ Er was natuurlijk iets gênants en onethisch om huurders in hetzelfde bed te willen krijgen teneinde woningen vrij te maken. De reacties op Facebook waren in die tijd dan ook niet mals: ‘Waanzin’, ‘malloten’, ‘lijp’, ‘singlediscriminatie’ of ‘het moet niet gekker worden’.

De meer dan driehonderd wooncorporaties in Nederland namen het idee over en wat eenmalig en ludiek had moeten zijn werd in de loop der jaren de opgelegde norm. Singles werden onder dwang aan elkaar gekoppeld en algoritmes zochten bij voorkeur naar combinaties die het krijgen van kinderen zou bemoeilijken, dit omwille van de galopperende demografie. En mocht een goedgekeurd stel toch scheiden, dan werd het zonder pardon door de wooncorporatiepolitie uit zijn woning gezet. Het stel moest dan opnieuw onderaan de wachtlijst plaatsnemen waar momenteel de wachttijd 23 jaar en twee maanden bedraagt.

Jan Filistijn was net terug van lunchen in de bedrijfskantine waar hij een gehaktbal in maizenasaus had genuttigd. Hij dacht mismoedig aan de 324 singles die hij vandaag nog aan elkaar moest koppelen. De wooncorporaties waren gelukkig inventief en schuwden geen middel om de woningnood te bestrijden. Laatst werden drie cruiseschepen (Wonder, Symphony en Harmony of the seas) van cruisemaatschappij Royal Caribbean overgenomen en in Nederlandse havens gestationeerd wat plaats bood aan 20.355 sociaal huurders. Het enige probleem was de stikstofemissies van de boten maar dat werd opgelost door alle boeren in een straal van vijftig kilometer te onteigenen en de maximumsnelheid op snelwegen naar 42 kilometer per uur te verlagen.

Jan Filistijn klikte een nieuw dossier aan en vloekte van genot: een huisvrouw met obesitas en een non-binair!

Drie keer per week werpt columnist Sylvain Ephimenco zijn blik op de actualiteit. Lees zijn columns hier terug.