column
Een onthullende galerij van AfD-kandidaten voor het Duitse parlement
Niets dat onze vrienden van nieuw-rechts zo ergert als de vergelijking van hun denken met dat uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Dat is begrijpelijk, het is ook niet lollig, zelfs niet als het genuanceerd wordt gebracht en er onderscheid wordt gemaakt tussen fascisme en nazisme, of wanneer die beladen termen zelfs geheel vermeden worden.
Daarom is het niet meer dan logisch dat onze populisten de grootst mogelijke afstand bewaren tot partijen die in troebel water vissen. Je wilt natuurlijk niet geassocieerd worden met Holocaust-ontkenners of Wehrmacht-witwassers. Maar ho, wacht. Welke tweet zag ik nu voorbijkomen van Thierry Baudet? Ging die niet over Alternative für Deutschland (AfD), de partij die net iets te gemakkelijk omspringt met het bruine verleden?
Ik probeerde het terug te vinden, maar tevergeefs, en ik begon al te vermoeden dat ik spoken had gezien, tot ik Politwoops raadpleegde: de site met door politici verwijderde tweets. Daar zat een bericht bij dat Baudet woensdag had geretweet, oorspronkelijk afkomstig van de Brit Pat Condell. De AfD is niet extreem-rechts en ook niet racistisch, meldde hij, en het verdedigen van je cultuur tegen barbarij noem je niet ‘controversieel’.
Waarom Baudet zijn retweet verwijderde, weet ik niet, maar het vervelende is dat de AfD een partij is met nogal wat kandidaten van, precies, extreem-rechts en racistisch kaliber. Der Tagespiegel zette gisteren een aantal van hen op een rij en dat leverde een onthullende galerij op. Let wel: dit zijn dus allemaal kandidaten voor het Duitse parlement, in het voetspoor van partijleider Alexander Gauland, die zegt dat ‘de Duitsers trots mogen zijn op de prestaties van hun soldaten in twee wereldoorlogen’. Ik doe een greep.
Dubravko Mandic wil het loochenen van de Duitse volksaard strafbaar stellen en beschouwt iedereen die het idee van ‘Duitsland voor de Duitsers’ afwijst als een verrader. Volgens hem wordt Duitsland al zeventig jaar bezet door de VS. Barack Obama noemde hij ‘een excuusneger’.
Wilhelm von Gottberg eist dat de Duitse ‘schuldcultus’ wordt beëindigd. De Holocaust is volgens hem een ‘dogma’ geworden dat het ‘vrije geschiedenisonderzoek’ onmogelijk maakt en dat wordt gebruikt om de Duitsers te ‘criminaliseren’.
Thomas Göbel meent dat de Duitse ‘volksgemeenschap’ ziek is en wordt belaagd door ‘parasieten en klaplopers’. De regering-Merkel zet vluchtelingen in als ‘migratiewapen’ met als doel de ‘omvolking’ en uiteindelijk de ‘volksdood’ van de Duitsers.
Jens Maier spreekt over moslims als ‘tuig’ en keert zich tegen het ontstaan van ‘mengvolken’ in Europa. Duitsland moet ‘wederopgericht’ worden.
Niet alle AfD-ers delen deze standpunten, niet alle AfD-ers bezigen deze retoriek. Maar er is geen enkele reden om het giftige karakter van dit denken te relativeren en het zou ongehoord moeten zijn dat een partij dergelijke kandidaten naar voren schuift. Wie daar anders over denkt, moet niet raar opkijken als iemand de jaren dertig ter sprake brengt.