Een maand staken. Zou dat Den Haag wakker schudden?

Ik zit in dubio: ik heb het erg druk met mijn andere werkzaamheden, maar mijn collega's met groep 3 opzadelen vind ik ook geen puik plan. Zij zijn immers druk met hun eigen volle groepen. Bovendien wil ik dat mijn lieve leerlingen 'gewoon' les krijgen; een nieuwe klank leren, de kwartieren van de klok oefenen en de schrijfletters 'h' en 'k' herhalen. Ik werp een blik in mijn agenda, verschuif wat afspraken en overleg met de directie. Mijn zes- en zevenjarigen mogen niet de dupe worden van het lerarentekort.

De volgende dag vang ik de groep dus op. In de vertelkring leg ik uit waarom ik er ben en dat dit één van de redenen is waarom de juffen en meesters weer gaan staken. Janneke ziet zo'n vrije dag wel weer zitten, maar Sepp, Lexi, Pam en Nathan willen liever naar school, omdat ze iets willen leren. Semmi en Moos zijn bang dat de staking op hun verjaardag valt en dan kunnen ze niet trakteren. Staken op een dag van een rekentoets mag dan weer wel.

Frederik weet nog van de vorige staking dat juffen en meesters ook weinig geld krijgen. Fouad vindt dit oneerlijk: hij weet duizend procent zeker dat wij het zwaarste beroep van de wereld hebben. Lise is het met hem eens: het is niet makkelijk, omdat je moeilijke dingen moet uitleggen. En soms zijn kinderen brutaal of doen ze druk. Daarom mag de koning wel meer euro's geven.

Puin ruimen

Op mijn vraag wat er dan veranderd moet worden op school, zodat er niet gestaakt hoeft te worden, hoeven mijn derdegroepers niet lang na te denken. Tim wil graag, ook al vindt hij al zijn klasgenoten heel erg lief, een kleinere klas, zodat het rustiger is om goed te kunnen leren. Mounia hoopt op een extra juf of een extra meester in de klas die kan helpen met nakijken, dingen uitknippen en bij het werken in kleine groepjes. Ik knik. Ja, die dingen zouden inderdaad fijn zijn.

Joey, die ADHD heeft, weet ook een oplossing: "Ik snap wel waarom jullie staken. Jullie hebben te veel werk en te weinig tijd. En dan zijn er ook nog kinderen die boos worden of niet luisteren, zoals ik soms. Jullie zien er vermoeid uit. Waarom gaan jullie niet een maand staken, zodat jullie rustig op vakantie kunnen? Maar dan moeten jullie het niet laten weten!"

De volgende dag blijft een deel van mijn groep thuis en wordt de rest verdeeld. De maandag erop kan ik alsnog puin ruimen. Het lerarentekort zorgt echt voor belachelijk veel werkdruk.

Het idee van Joey is dus zo gek nog niet. Een maand staken. Onaangekondigd.

Zou dat Den Haag eens en voor altijd wakker schudden?

Naomi Smits is juf in groep 3. Eens in de twee weken doet ze voor Trouw verslag vanuit het klaslokaal. Lees hier haar eerdere columns.

Lees ook: Waarom meer geld en extra tijd voor leraren hun problemen niet oplossen