De Eerste Kamer vraagt al vijf jaar om een serieuze aanpak van kinderarmoede. Een onderzoek bevestigt de noodzaak ervan, schrijven de senatoren Esther-Mirjam Sent (PvdA), Bastiaan van Apeldoorn en Tiny Kox (SP) en Roel van Gurp (GroenLinks).
Al na vier maanden zijn gezondheidsverschillen te zien tussen baby’s uit arme gezinnen en baby’s uit rijke gezinnen. Vanaf een leeftijd van ongeveer twee jaar wordt de kloof nog groter, blijkt uit onderzoek van Coen van de Kraats en Bastian Ravesteijn van de Erasmus School of Economics. Eén van de onderzoekers sprak de wens uit dat er duidelijke doelen worden geformuleerd en dat bewindspersonen daar ook op worden afgerekend. Laat dat nu precies zijn waar een brede meerderheid in de Eerste Kamer al vijf jaar om vraagt.
Nederland is een rijk land, maar toch heeft één op de vijf gezinnen financiële problemen. Door een onzeker inkomen, snel stijgende huur en duurdere boodschappen liggen betalingsproblemen en schulden op de loer. Mensen die leven in armoede en schulden, verdienen vertrouwen en uitzicht op een betere toekomst. Te vaak komen ze in de greep van een systeem dat het belang van de schuldeiser vooropstelt. Ook de overheid doet dat. Wantrouwen is nog vaak het uitgangspunt, boetes en verplichtingen het instrument. Bedrijven maken winst met de verkoop van schulden. Zo loopt de rekening op en komen mensen met schulden steeds meer klem te zitten.
Een concreet getal
Al in 2016 constateerde de Senaat dat volgens de gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek meer dan 400.000 kinderen in Nederland in armoede leven en dat krachtiger beleid nodig was. Ondanks de inspanningen van de regering was het aantal arme kinderen in Nederland de jaren daarvoor alleen maar verder gestegen. Bovendien is met name het aantal kinderen dat moet opgroeien in langdurige armoede relatief sterk gegroeid. We kunnen in een rijk land zoals Nederland het toch niet accepteren dat kinderen in armoede moeten opgroeien.
Alleen de VVD en PVV stemden in de Eerste Kamer tegen ons verzoek om onderzoek door de Sociaal-Economische Raad (SER), samen met het Sociaal en Cultureel Planbureau, voorzien van beleidsaanbevelingen. In 2017 volgde een toezegging aan de Eerste Kamer dat het kabinet een concreet getal zou noemen waarmee de armoede onder kinderen zou dalen, zodat het hierop ook afgerekend zou kunnen worden.
We slaan drie jaar over, want pas begin 2020 was de regering eindelijk bereid een dergelijke doelstelling te formuleren, en wel dat het aandeel kinderen dat in armoede leeft, in 2015 nog 9,2 procent, aan het eind van de kabinetsperiode zou dalen naar 7,2 procent. Maar is dat nu een ‘gaaf’ land, waarin we zoveel kinderarmoede accepteren?
Vertrouwen
Het is tijd voor een alternatief dat uitgaat van vertrouwen in plaats van wantrouwen. We geloven dat het bieden van perspectief en ruimte mensen in armoede de grootste kans biedt om samen met anderen tot de beste oplossing te komen. Dan is echte vooruitgang mogelijk, ook als je in de schulden zit. Dan verdien je een arm om de schouder en geen trap na.
Pak daarom de oorzaken aan en handel snel. Verhoog het minimumloon en sociaal minimum. Los coronaschulden op. Zorg voor vroegsignalisering en geef mensen die zich melden schuldenrust: een pauze op boetes, aanmaningen en rente totdat een oplossing is gevonden. Verbied de verkoop van schulden, de schuldenindustrie maakt miljarden winst op de ellende van mensen.
Naast deze greep uit mogelijkheden om armoede en schulden in het algemeen aan te pakken, kan er veel gedaan worden om kinderen mee te laten doen. Armoede moet geen belemmering zijn voor sport, muziekles en zwemles. Bied gratis schoolontbijt aan. Werk samen met consultatiebureaus en maatschappelijke partijen als Stichting Leergeld, het Jeugdsport- en cultuurfonds, Stichting Jarige Job en tal van andere lokale initiatieven om de strijd tegen kinderarmoede aan te gaan.
Als de regering niet vijf jaar had zitten dralen waren we nu al een stuk verder geweest. Verder tijdverlies is onacceptabel, want in een fatsoenlijk land is geen ruimte voor kinderarmoede.
Lees ook:
Anashya (11) uit Maassluis groeit op in armoede: ‘Het voelde geheim’
Een op de dertien kinderen in Nederland groeit op in armoede. Maar daar hebben we het eigenlijk nooit over, constateert de Stichting Ideële Reclame (Sire). Een campagne die vandaag van start gaat, moet dat taboe doorbreken.
Vrijwel elke stad heeft zijn eigen Moerwijk, waar de coronaklappen harder aankomen dan elders
Vijftien burgemeesters van Nederlandse gemeenten roepen het kabinet op gezamenlijk te werken aan een actieplan voor kwetsbare wijken. Den Haag wil het extra geld onder meer uitgeven aan Moerwijk.
