Door Remkes zijn boeren geen hooligans maar redelijke mensen

Johan Remkes presenteert zijn bevindingen over het stikstofbeleid. Eén zin valt op: Remkes is geschrokken van de ‘oprechte wanhoop in de ogen van redelijke mensen’. Wat is de kracht van dat ene zinnetje?

1

Het is mooi taalgebruik van iemand die hoekig spreekt. Dus trekt het aandacht, blijft het hangen – het verspreidt zich razendsnel.

2

Omdat het zinnetje door iedereen en alles wordt geciteerd, kleurt het je interpretatie van Remkes’ bevindingen. Ook al ken je die niet, je vindt ze al snel goed: ze gaan blijkbaar de wanhoop van redelijke mensen wegnemen.

3

Het is een erkenning voor de boeren. Remkes kijkt voorbij de woede van de afgelopen maanden, en ziet dat daarachter wanhoop schuilgaat.

4

Het is een breekijzer voor verandering: beleid dat tot oprechte wanhoop bij het redelijke deel van Nederland leidt, moet ­natuurlijk onmiddellijk worden herzien.

5

We herkennen een patroon. Eerder werden Groningers en toeslagenouders tot wanhoop gedreven. En nu dus de boeren. De overheid flikt dat wel vaker, kun je denken – de boeren als onderdeel van een trend.

6

Het geeft gezag aan Remkes persoonlijk. Die is niet de bestuurlijke loodgieter, die een probleem met een beleidsdossier moet fiksen, maar een betrokken bestuurder, die luistert naar de mensen die getroffen worden door dit beleid.

7

Het is uiteindelijk ook een boodschap die velen graag horen.

Blijkbaar zijn veel boeren toch geen hooligans met hun agressieve tractoren, maar redelijke mensen.