‘De Rabobank mag trots zijn op haar bijdrage aan de mondiale voedselvoorziening’

Rabobank (1)

In Trouw van 22 juli staat dat de Rabobank over de stikstofcrisis zegt: “Met de kennis van nu zou je in het verleden echt anders handelen.” Maar in hetzelfde artikel staat ook dat al in 2016 de toenmalige Rabobankdirecteur Ruud Huirne de top van zijn bank waarschuwde voor milieuproblemen in de landbouw. Ik ben benieuwd of de Rabobank voor dit grootschalige falen van toen en later, nu haar verantwoordelijkheid neemt.

Rinse Hanenburg Den Haag

Rabobank (2)

De Rabobank heeft sterk bijgedragen aan de vooraanstaande positie van Nederland in land- en tuinbouw. Daarvoor hoeft ze zich niet te schamen, ze kan trots zijn. Haar bijdrage aan de mondiale voedselvoorziening is significant. Ze zou afwijzend moeten staan tegenover de dreigende immense inkrimping van de Nederlandse landbouw. Veruit de meerderheid van haar landbouwgerelateerde leden komt erdoor in grote problemen. Opkomen voor deze tienduizenden leden is belangrijker dan meehuilen met de politiek van inkrimping en verschraling van het platteland.

Rindert Dankert, lid Rabobank Noordoost Friesland Damwâld

Herman Wijffels

In het commentaar van 23 juli schrijft Trouw dat “de Rabobank wat betreft maatschappelijke verantwoordelijkheid een naam hoog te houden heeft” omdat voormalig directeur Herman Wijffels meermalen bovenin de Duurzame 100 van Trouw stond. Wijffels werd pas een icoon van duurzaamheid toen hij de Rabobank allang verlaten had. Mooi als mensen als Mansholt en Wijffels na hun hoogtepunt het licht zien, maar het is beter als dit gebeurt als ze nog aan het roer staan en hun invloed aan kunnen wenden.

Daan Dijk, Amersfoort

Wij profiteerden ook

Peter Houben (Lezersreacties, 23 juli) vindt dat naast de Rabobank ook FrieslandCampina, ZLTO, veeartsen, stallenbouwers, installateurs en vergunningverleners moeten bijdragen aan compensatie voor de boeren. Houben vergeet zo’n 17 miljoen mensen. Alle Nederlanders profiteerden van de belasting die deze partijen betaalden. Belasting die subsidies voor biologische boeren, zonnepanelen, voedselbossen en meer mogelijk maakte. Subsidies waar niemand nee tegen zei. De schuld bij anderen leggen is te makkelijk.

Rob Dijkstra, Winsum

Inkomensbeleid

In het inkomensbeleid wordt uitgegaan van de ondergrens om van te kunnen leven (Trouw, 23 juli). Een doorgeslagen toepassing van het verdeelmodel, want die ondergrens wordt vanuit een minimalistische benadering bepaald. En de bovengrens van het inkomen blijft onbenoemd. Zo zijn de witwaspraktijken, de graaicultuur en het marktfundamentalisme ontstaan. Hier is geen sprake van verdelende rechtvaardigheid, maar van sociale onrechtvaardigheid. Dat leidt op termijn tot ontwrichting van de samenleving.

Cor de Hart, Voorschoten

Oorlog

Zeggen dat het niet alleen oorlog is in Oekraïne maar ook op het platteland (Trouw, 22 juli) is bijzonder droevig. Zeker als het een provinciaal CDA-voorzitter is – de Limburger Harold Schroeder – die dat zegt. Met mensen op zulke posities gaat het CDA inderdaad, én gelukkig, de bietenbrug op.

Freek te Loo, Eibergen

Aanstellers

Wat een geweldige column van Nelleke Noordervliet. Zij brengt welsprekend onder woorden wat ik al een hele tijd denk: wij zijn aanstellers geworden.

Henk van Woerden, Maarssen

Vijf kilo botten

Het recept van Bas Robben voor jus de veau (Verdieping, 22 juli) is om te huilen. Vijf kilo botten van kalveren in een tienliterpan onder water gezet levert na twintig uur energieverbruik één liter saus op. Hoort zo’n recept in 2022 niet juist thuis in het vergeetkookboekje van slager, chef en thuiskok?

Mirjam Weijers, Delft