Column
De aanslagen zijn vergeten, de Spaanse eenheid is verdwenen
Terwijl gistermiddag de donderslag van de onafhankelijkheid van Catalonië nagalmde, keek ik even terug naar de gebeurtenissen van de laatste tijd in deze Spaanse regio.
Het lijkt al een eeuwigheid, maar net twee maanden geleden werd Catalonië door twee aanslagen van het moslimterrorisme hard getroffen. Op de Ramblas in Barcelona en in de kustplaats Cambrils werden in augustus 16 mensen vermoord en 120 anderen gewond. De jihadisten gebruikten net als in Nice en elders in Europa hun voertuigen als wapen door de menigte in te rijden.
Er volgde een indrukwekkende demonstratie in Barcelona waar meer dan een half miljoen mensen in meeliepen. Het werd een uiting van nationale eenheid omdat de mars door de Spaanse premier Rajoy en de koning Felipe werd bijgewoond. Twee maanden later is er van deze eenheid niets meer over. De aanslagen zijn vergeten, Catalonië is met zijn separatistische navel bezig, het centrale gezag in Madrid hinkt achter de feiten aan en de Europese Unie staat door eigen toedoen buitenspel. Deze puinhoop vormt een gevaarlijk precedent voor een Europese Unie die door de Brexit al verzwakt was.
Eigenlijk had Catalonië zich intensief met de gevolgen van de aanslagen moeten bezighouden. Deze regio bleek toen het centrum te zijn van het Spaanse salafisme dat de ideologie vormt waaruit het jihadisme zijn kracht put. Door een laks immigratiebeleid heeft Catalonië vanaf de jaren negentig het salafisme in heel wat van zijn steden ongemoeid gelaten. Van de 256 moskeeën zijn er niet minder dan 79 in handen van salafisten, tegen 36 tien jaar geleden.
Inlevingsvermogen
De laatste jaren werden meer dan dertig salafistische congressen gehouden in Catalonië en tussen 2012 en 2016 werden dertig operaties tegen jihadisten gehouden waarbij 62 mensen werden gearresteerd. Vanuit Madrid werd ook gewaarschuwd voor banden tussen diezelfde salafisten en sommige uiterst linkse separatistische groepen. Genoeg werk aan de winkel zou je denken maar Catalonië likte met de snelheid van het licht zijn wonden om zich volledig met zijn onafhankelijkheidsstreven bezig te houden. Onbegrijpelijk. Er werd een volstrekt illegaal referendum gehouden en gisteren door een krakkemikkige meerderheid van het regionale parlement de onafhankelijkheid uitgeroepen. De centrale regering van de rechtse Rajoy, door socialisten gesteund, had hierop geen ander antwoord dan blinde en domme repressie, wat de Catalaanse separatisten alleen maar in de kaart speelde.
Wat gaat die lamme Europese Commissie doen als straks de escalatie een gewelddadig karakter krijgt in Spanje? De EU heeft in de Spaanse crisis een verbijsterend gebrek aan inlevingsvermogen getoond en heeft de escalatie alleen maar hoofdschuddend vanaf de zijlijn gevolgd.
Helaas is er nu geen ander alternatief dan de Spaanse soevereiniteit te steunen en Catalonië duidelijk te maken dat er in de EU geen plaats is voor separatisten die hun land destabiliseren door zich van illegale instrumenten te bedienen.
