Dinand Ekkel, CDA-gemeenteraadslid in Dronten, roept zijn partij op zich niet tegen het stikstofbeleid te keren. De toekomst is immers aan de duurzame landbouw.
De kiezer heeft gesproken, opnieuw verliest het CDA fors. Een stevige discussie over de koers zal losbarsten. Die is ook nodig.
Moet de partij in navolging van BBB steviger partij kiezen voor de landbouw en tegen substantiële stikstofreductie in 2030? Omdat dat beter bij het CDA past? Omdat de transitie naar een duurzame landbouw waarin de stikstofuitstoot substantieel wordt gereduceerd een links, niet-CDA geluid is? Integendeel.
In veel CDA-gremia werd de afgelopen decennia over de toekomst van de veehouderij gesproken. Onder de titel ‘Naar een duurzame en vitale landbouwsector in Nederland’ schreef een partijcommissie onder leiding van Cees Veerman in 2001 al hoe het anders moest. Niet door boeren uit te kopen of de veestapel te halveren. Nee, door uit te gaan van de kracht van de ondernemers in die sector. Er wordt veel gesproken over het uitkopen van veehouders of akkerbouwers. Maar als we dat doen, wie zorgt er dan voor dat land, voor het landschap, voor het realiseren van natuurdoelen op dat land?
Boeren zijn topondernemers
Vergis je niet, die boeren zijn stuk voor stuk topondernemers. Als zij de kans krijgen ook op een andere dan de huidige wijze bestaanszekerheid te krijgen, moet je eens opletten hoe snel een transitie tot stand komt en de natuur tegelijkertijd ruimte krijgt voor herstel.
Dat vergt een duidelijke visie van de overheid, die er ook een rol in moet spelen. Het vergt een systeem waarin boeren voor ecosysteemdiensten worden vergoed, en ook een bijdrage van de consument waarbij die echt betaalt voor wat de productie aan milieu- en gezondheidskosten met zich meebrengt.
Kiezen voor natuurherstel
Daaraan een bijdrage leveren, dat vergt een CDA dat er standvastig voor kiest agrarisch ondernemers perspectief te bieden in de transitie naar een duurzame landbouw. Met een vermindering van de uitstoot van stikstof, op zo kort mogelijke termijn.
Een partij die dus ook met volle overtuiging kiest voor natuurherstel. Waardoor bovendien Nederland niet op slot gaat, zoals in Noord-Brabant, maar weer van het slot kan en ruimte krijgt. Oftewel, het vergt een CDA dat kiest voor een ecologisch georiënteerde markteconomie. Dat schreven we al in het Program van Uitgangspunten in 1989.
Het CDA is niet de verbinding met het volk of de kiezer verloren, het CDA is de verbinding met zichzelf verloren.
Lees ook:
Het stikstofprobleem van Rutte IV: het kabinet moet iets, maar kan niets
Het stikstofbeleid moet op de schop, klinkt het sinds de verkiezingswinst van de BoerBurgerBeweging. Zelfs regeringspartners willen ‘niet op dezelfde voet’ verder. Maar welke opties zijn er?
