Amateurcompetities zijn niet vol te houden

Sportbonden hebben hun stinkende best gedaan de amateursport weer op gang te brengen. En terecht: het sociale en fysieke belang van sporten is groot. Maar nu vanwege het oplopende aantal besmetting steeds vaker teams niet kunnen komen opdagen, is de vraag hoelang het nog door kan gaan. Want in de praktijk valt het sporten lastig te combineren met de anti-coronaregels.

Neem balsporten: in het vuur van het spel wil je die bal halen en die tegenstander blokken. Fysiek contact is vaak nauwelijks te vermijden. En als je dan direct na de wedstrijd weer keurig op anderhalve meter gaat zitten, dan komt dat wat absurd over. Net zoals wanneer in het veld de gemoederen hoog oplopen, terwijl het publiek netjes uit elkaar geplaatst manmoedig zijn best doet om niet enthousiast aan te moedigen of te juichen, laat staan te zingen.

Alle teams bij herhaling aan een test onderwerpen, zoals bijvoorbeeld in sommige profsporten gebeurt, is voor de amateursport niet haalbaar. Zeker vier miljoen Nederlanders sporten wekelijks in competitieverband tegen elkaar, de testcapaciteit is hoe dan ook ontoereikend en het is volstrekt ­terecht dat groepen als zorgpersoneel of leraren voorrang krijgen.

Handhaving is geen doen

Nog een probleem is dat hand­having eigenlijk geen doen is: zaalwachten of toezichthouders kunnen misschien een poging wagen, maar gemeentelijke boa’s of politie hebben wel wat anders aan hun hoofd. ­Alles hangt op vrijwillige naleving van basisregels, en dat blijkt moeilijk, zoals we donderdag in iets ander verband met Tilburgse supporters meemaakten.

Beter gaat het niet worden. De komende maanden, zo lijkt de redelijke verwachting, zal het virus niet verdwijnen en zal de uitval van teams en dus wedstrijden toenemen. Gaten in de uitslagenlijstjes zullen steeds minder makkelijk op te vullen zijn met inhaalwedstrijden. Hoe wrang ook: de kans dat er dit seizoen zinvolle competities kunnen worden gehouden is klein, zeer klein. Dat is al zo in de profsport, en zal helemaal gaan spelen in de amateursport, bij zaalsporten in het bijzonder.

Stoppen met sporten dan maar? Dat niet, zolang het kan, is iedere vorm van beweging wenselijk. Maar misschien moeten bonden toch overwegen alle competities een jaar op te schorten, alle wedstrijden vriendschappelijk te maken, en het publiek zo veel mogelijk vragen niet te komen.

We zullen voortdurend moeten kijken wat wél kan en hoe we dat zo lang mogelijk kunnen volhouden, in een poging de geesten gezond te houden en de economie draaiende. Standaard amateurcompetities, hoe wenselijk en fijn ook, staan in dat bredere maatschappelijke perspectief niet bovenaan de prioriteitenlijst.

In het commentaar leest u de mening van Trouw, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren.