Achter ophef over pedofilie gaat een cynische agenda schuil

Kinderboekenschrijver Pim Lammers besloot na doodsbedreigingen zijn opdracht voor een gedicht voor de Kinderboekenweek terug te geven. Hij moest zich verdedigen tegen vergezochte beschuldigingen dat hij pedofilie zou ‘verheerlijken’.

Die beschuldigingen waren op twee manieren vergezocht. Allereerst omdat ze niet volgden uit Lammers werk. In een ouder verhaal voor volwassenen kwam de thematiek inderdaad voor, maar wie daar verheerlijking in leest, leest heel slecht, of moedwillig verkeerd.

Moedwillig verkeerd lezen gebeurde zeker door sommige aanstichters van de ophef. Dat is de tweede manier waarop de beschuldigingen vergezocht waren. Ze werden namelijk gevonden in een scenario dat de afgelopen jaren elders is geperfectioneerd, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten.

Ook daar figureren beschuldigingen van pedofilie vaak in het publieke debat. Erachter blijken niet zelden cynische machinaties van aartsconservatieve pressiegroepen schuil te gaan, die mensen met een niet-heteroseksuele geaardheid het liefst terug in de kast zouden duwen.

Lhbti+-auteurs zouden pornografie schrijven

In Florida is het aansnijden van het thema ‘seksuele geaardheid’ op basisscholen zelfs strafbaar gesteld, aangewakkerd door morele paniek over lhbti+-activisten die tere kinderzieltjes zouden beïnvloeden. Overal in de VS worden boeken uit bibliotheken verwijderd, na ouderprotesten. Volgens tellingen van de American Library Association vooral boeken van lhbti+-auteurs, die door tegenstanders als pornografisch weggezet worden.

Ook in de VS smeken bibliothecarissen: lees dan wat er stáát. Vaak doen zulke boeken namelijk niet meer dan wat niet-heteroseksuele rolmodellen aanbieden aan met ontluikende gevoelens worstelende kinderen. Dat dit vooruitgang is, behoeft hopelijk geen betoog.

Maar de ophef over Pim Lammers bewijst weer: sommige mensen wíllen helemaal niet lezen wat er staat. In Nederland werd de campagne tegen Lammers georkestreerd door een conservatief online tijdschrift, dat zich tevens expliciet tegen homoseksualiteit keert. Vandaar de afkeer van een schrijver die die thematiek aansnijdt. Maar om een maatschappelijke storm te ontketenen, kun je iemand niet beschuldigen van homoseksualiteit. Daarom wordt het steeds weer via de band van de pedofilie gespeeld.

Het afgescheiden Kamerlid Wybren van Haga rook er een kans op politiek gewin in, en porde de boel nog eens lekker op met Kamervragen.

Zo krijgt het idee dat pedofilie, homoseksualiteit en seksuele diversiteit op de een of andere manier in elkaars verlengde liggen extra zuurstof. Dat Pim Lammers niet in het oog van deze storm wilde staan, is een individuele beslissing die we alleen maar kunnen respecteren. Maar als maatschappij mogen we er geen duimbreed aan toegeven.