Worden leerlingen gelukkig van een juf in een knellende jas?

“Ik ga je echt heel erg missen, juf.” Romy vlijt zich verdrietig tegen me aan. Ook Viënne komt me een knuffel geven en belooft dat ze elke dag aan me zal denken. Ik ga de meisjes en de rest van groep 3 ook erg missen. Ik heb een andere baan.

En hoewel ik erg blij ben, doet het toch een beetje pijn. Want weggaan bij je geliefde school en de allerliefste leerlingen doe je niet zomaar. Waarom ik wegga, hoor ik u denken. Laat ik het zo stellen: er zijn op mijn huidige school mooie ontwikkelingen gaande, maar ze passen niet meer bij mij als leerkracht. Het is als een jas die na tien jaar te klein is geworden, en dat zit niet lekker.

Voordat ik de knoop definitief doorhakte om verder te kijken, werd ik benaderd door mijn nieuwe werkgever. Die deed mij als een ware Godfather een aanbod dat ik niet kon weigeren. Een andere school, een ander bestuur en een andere bouw. Een school die beter bij mij past qua visie en manier van werken, waar veel ruimte is om mezelf persoonlijk te ontwikkelen en waar de leerkracht en het lesgeven nog meer centraal staan.

Handdoek in de ring gooien

De laatste tijd heb ik veel leerkrachten gesproken die zijn gestopt met lesgeven of gewisseld van school. Of ze overwegen het. Ik ben blijkbaar niet de enige. Naast de toenemende werkdruk en mondige ouders zijn ook het gebrek aan waardering, slecht management of belemmering in persoonlijke ontwikkeling redenen om verder te kijken of de handdoek in de ring te gooien. En dat is een kwalijke zaak. Vanwege het lerarentekort moeten we niet alleen nieuwe leerkrachten zien aan te trekken, maar ook de goede leerkrachten zien te behouden.

Voorheen was ik in shock als collega’s halverwege het schooljaar opstapten. Welke malloot laat nu zijn of haar klas in de steek? Maar nu ben ik zelf die ‘malloot’ en begrijp ik veel beter waarom. Dien je niet voor jezelf te kiezen? Ook als je een toegewijde leerkracht bent? Want worden leerlingen wel gelukkig van een meester of juf in die knellende jas?

In de steek laten

Een moeder omschreef het mooi: ‘Voor je gevoel laat je de kinderen gruwelijk in de steek, maar als je deze kans niet grijpt, laat je uiteindelijk jezelf in de steek.’

Tien jaar lang heb ik met veel liefde en plezier op een erg leuke school lesgegeven, en hoezeer ik mijn groep 3 ook zal missen, dit is iets wat ik moet doen. Ik wil leren, ik wil wat (in)brengen, ik wil mezelf als leerkracht blijven ontwikkelen. Vanaf het nieuwe kalenderjaar neem ik u daarom mee in de wondere wereld van groep 7 en 8. En in deze nieuwe uitdaging heb ik ongelooflijk veel zin.

Lees ook:

Naomi Smits

Naomi Smits geeft les op basisschool De Krullevaar in De Meern. Voor de onderwijspagina’s van Trouw schrijft ze over het wel en wee van haar groep 3. Lees haar columns hier terug.