ColumnNaomi Smits
Ouders voor de klas? Mijn juffenhart huilt
Carnivoren, herbivoren, omnivoren. Pterodactylus, velociraptor, stegosaurus. Trias, Jura, Krijt. Mijn dreumes genoot de afgelopen week van mijn uiteenzetting over dinosaurussen. Of ze er iets van snapte, weet ik niet, maar ze vond mijn projectvoorbereiding geweldig. Gekscherend zei ik nog tegen mijn echtgenoot: “Als er straks geen leerkrachten zijn, kan ik altijd nog thuisonderwijs realiseren”.
Of de duvel ermee speelde. Ik had mijn dino’s nog niet aan de kant gelegd of de volgende onderwijsmeteoriet sloeg in. ‘Is er geen juf, dan mag er een ouder voor de klas!’ kopte het AD. Ik moest het artikel twee keer lezen, maar het stond er echt.
Als er sprake is van een nijpend lerarentekort mag het aantal lesuren omlaag, mogen online lessen worden gegeven en – als zure kers op de taart – mogen er ouders voor de klas. Ja, u leest het goed. Ouders, andere onbevoegden of iedere suïcidale clown, aldus cabaretier Kees van Amstel in een radiocolumn.
De ene na de andere onderwijsramp voltrekt zich
Mijn juffenhart huilde en mijn pabo-diploma, expertise en liefde voor het vak verloren in één klap hun waarde. Kijkend naar de rubberen brontosaurus op tafel wist ik precies ik hoe me voelde. Hoe wij leerkrachten ons nu voelen: een bedreigde diersoort. Op sterven na dood. De ene na de andere onderwijsramp voltrekt zich. Ongelooflijk. Hoe heeft dit zo ver kunnen komen?
Online ontplofte de boel en de reacties van leerkrachten spraken boekdelen. Werken tot aan ons pensioen is voor velen nu een no-go en werken als flexleerkracht is zo gek nog niet.
Juf Inger postte op haar site: “Met een digitale leerkracht, een ouder voor de klas of minder uren gaat mijn kind niet het onderwijs krijgen dat hij en alle andere kinderen verdienen.”
Speelkamer wordt leslokaal
Ook meester Bertus verwoordde het duidelijk in zijn blog: “De minister heeft het duidelijk opgegeven. Dat is een erge constatering. Voor hem, maar ook voor ons. We kunnen geen minister hebben die op heeft gegeven. En is een logisch gevolg van opgeven niet dat je je portefeuille teruggeeft? Het lerarentekort mag wel goed onderwijs, maar geen goed geld kosten.”
Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Duidelijke taal van leerkrachten die zich dagelijks als T. rexen vastbijten in het geven van goed onderwijs. Die zich met hart en ziel inzetten voor de kinderen. Maar die ook de wanhoop nabij zijn. En ja, ook ik vrees met grote vreze. Krijgt mijn kind over drie jaar het onderwijs dat ze verdient? Of moet ik uit voorzorg de speelkamer van mijn dreumes laten ombouwen tot leslokaal?
Daarom staak ik volgende week. Voor mezelf, mijn collega’s, mijn leerlingen en mijn kind. Voor meer dan goede investeringen in het onderwijs. En om te voorkomen dat leerkrachten, net als al die prachtige dinosaurussen, uitsterven.
Naomi Smits geeft les op basisschool De Krullevaar in De Meern. Voor de onderwijspagina’s van Trouw schrijft ze over het wel en wee van haar groep 3. Lees haar columns hier terug.