Kunnen we wel een hond nemen als ons zoontje dat echt niet wil?

Lastige pubers, dreinende tieners of krijsende kleuters? Elke week behandelt Trouw een opvoedvraag van lezers. Deze keer: het hele gezin wil graag een hond, maar de elfjarige zoon ziet het niet zitten.

Voor iedereen in het gezin is het een droom die uitkomt: een eigen pup. Of, nou ja, voor bijna iedereen. De oudste zoon van elf jaar is beduidend minder enthousiast, schrijft de familie. “Hij beweegt hemel en aarde om te voorkomen dat er een hond in huis komt.”

De ouders van de jongen denken dat het juist goed voor hem zou zijn als er een hondje zou komen. “Hij was met alles nogal laat: lopen, sociale contacten. En nog steeds vindt hij nieuwe dingen erg spannend.”

De ouders denken dat een hond de jongen zou helpen meer uit zijn schulp te kruipen. Al drie weken proberen ze hem voor te bereiden met foto’s en filmpjes van de pup uit de opvang die ze op het oog hebben. Maar ze twijfelen: moeten ze misschien de weerstand van hun zoon serieuzer nemen?

Goed voor empathie ontwikkelen

“Dit klinkt als een verhaal met veel kanten”, zegt Nienke Endenburg, gz-psycholoog gespecialiseerd in de relatie mens-dier. “Uit wetenschappelijk onderzoek weten we dat als volwassenen samen met kinderen voor een dier zorgen, dat kan resulteren in betere gezinscohesie en meer gesprekken. En als een ouder goed voordoet hoe je een dier verzorgt, kunnen kinderen dat ook leren.” Een dier kan dus de ontwikkeling van empathie stimuleren. “En daarbij kun je samen heel veel lol hebben.”

Maar, zegt Endenburg, om die mooie dingen te laten gebeuren, moeten de ouders wel rekening houden met een aantal zaken. “Deze mensen kunnen misschien wel een hond nemen. Maar alleen als ze duidelijk maken dat het hún idee was en dat de jongen niet mee hoeft te helpen als hij dat niet wil. Hij moet goed weten dat zijn ouders eindverantwoordelijk zijn voor de hond.”

Vragen stellen

De zorgen van de jongen zijn best goed te begrijpen. “Misschien vindt dit kind honden stiekem een beetje eng. Honden zijn soms heel onvoorspelbaar. Of misschien is het kind onzeker omdat hij nog niet goed weet hoe je met een hond moet omgaan.”

Ouders hoeven het plan om een hond te nemen zeker niet op te geven, denkt ook pedagoog Daniëlle Schollaart. “Maar het is belangrijk dat het kind in het proces wordt betrokken. Dat hem niet plotseling wordt verteld: we gaan morgen een pup ophalen.” Ook zij denkt dat het belangrijk is om na te gaan waar de zorgen van de jongen precies over gaan. “Benoem zijn gevoelens: hij vindt dit lastig, hij wil dit liever niet, enzovoorts. Zodat je laat zien dat je niet over zijn bezwaren heen stapt. En stel vooral vragen: wat maakt dat je het niet ziet zitten? Wat denkt hij dat er gaat veranderen in huis? Wat zou er leuk zijn, wat zou er niet leuk zijn? Misschien dat je dan iets van de angst wegneemt.”

Geen hond met een rugzakje

De kant van de hond is in deze kwestie ook niet onbelangrijk, zegt Endenburg. “De hond moet wel goed bij dit gezin passen. Als ik het zo hoor, denk ik dat het voor deze jongen het beste zou zijn om een goed gesocialiseerde hond te kiezen met een rustig karakter die goed met kinderen kan.” Wat dat betreft is een hond uit de opvang kiezen iets waar je in dit geval goed over na moet denken. “Een hond uit de opvang is een prachtig idee. Maar als een hond zelf een rugzakje heeft, is het dier misschien elders beter op zijn plek.” Het zou jammer zijn als het misgaat, zegt ze. “Dat doet iets met een kind. Dan ontstaat er een ervaring waarvan het kind denkt: dat lukte óók al niet. Dat gun je geen enkel kind, maar zeker niet deze jongen die het al wat moeilijker heeft.”

“Ik zou als ik de ouders was echt de tijd nemen voor het proces”, zegt Schollaart. “Ga bijvoorbeeld eens samen informatie zoeken online: wat doet een hond graag, wat is leuk om samen te gaan doen? Of ga eens samen kijken bij iemand die een sociaal hondje heeft om eens te spelen of het dier uit te laten.” Geef daarbij de jongen ook inspraak in de keuzes die je maakt, adviseert ze. “Laat hem bijvoorbeeld helpen met de mand uitkiezen. Of laat hem meegaan als je de hond gaat ophalen. Het kan helpen om dit echt samen te doen.”

Lees ook:

Hoe gaan we écht gezonder eten met ons gezin?

Ouders hebben zich voorgenomen om gezonder te gaan eten. De kinderen zijn echter minder enthousiast.

Waarom durft onze peuter niet van mijn schoot af?

Waarom kan onze peuter niet zo vrij spelen als andere kinderen, vraagt een moeder zich af.