Zo sportief zijn de Britten niet

'Inspireer een generatie', is het motto van de Olympische Spelen die vrijdag beginnen. Met de belofte jongeren te inspireren tot sporten wist Londen 's wereld grootste sportspektakel voor de neus van Parijs weg te kapen. Maar tot op heden is van dat streven niet veel terecht gekomen.

Op zich is dat geen verrassing. Het is nog geen enkel land gelukt om met de Spelen de sportparticipatie te bevorderen. Zelfs in het sportgekke Australië daalde na de Spelen van Sydney in 2000 de participatie. En dat evenement werd algemeen toch als zeer succesvol beschouwd.

In Engeland zijn wel meer mensen aan het sporten (15,3 miljoen), maar de cijfers blijven ver achter bij de inmiddels verlaten doelstellingen. En juist het streven om meer jongeren te laten bewegen, is mislukt. Precies in de leeftijdsgroep 16 tot 25 jaar is het aantal deelnemers de laatste jaren gedaald, meldt Sport England dat de afgelopen vier jaar 540 miljoen euro in sport investeerde.

De Britten zijn minder sportief dan je zou verwachten van een volk dat zoveel sporten over de wereld verspreidde. "Als je een Nederlandse voetbalfan vraagt naar zijn club, vertelt hij bij welke club hij speelt", zegt Simon Kuper, een Britse sportjournalist die deels in Nederland opgroeide. "Diezelfde vraag betekent voor een Brit van welke club hij supporter is. Nederlanders beoefenen meer en serieuzer zelf sport in clubverband. Britten sporten minder gestructureerd. Zij spelen vijf-tegen-vijf in het park. Als zij willen tennissen, boeken zij af en toe een openbare baan."

Politici van alle kleuren benadrukken de waarde van sport om kinderen weerbaarder te maken, probleemjeugd van straat te houden, en overgewicht te lijf te gaan. Een leven lang bewegen is het doel; de basis voor die gewoonte moet op de basisschool worden gelegd. De nieuwe regering schrapte in 2010 echter het gratis zwemmen. Ook verdween een budget van 200 miljoen euro om schoolkinderen te stimuleren meer dan twee uur per week te sporten.

Kuper is kritisch over het Britse beleid. "Eén keer per week een extra uur waarin kinderen tegen een bal slaan op het schoolplein, daarvan kun je niet zeggen dat zij dan cricket spelen. Dat is onzin. Dat is slechts een hele kleine vooruitgang."

Sport wordt in het Verenigd Koninkrijk vooral door scholen georganiseerd. Sinds het bewind van ex-premier Margaret Thatcher zijn veel schoolsportvelden verkocht, om plaats te maken voor woningen en supermarkten. Om die reden zijn sporters die naar een privéschool gingen in het Britse olympische team oververtegenwoordigd. Die scholen hebben wél alle faciliteiten om veel sporten intensief te onderrichten.

De Britse minister voor cultuur en sport ziet de verenigingen in Nederland en Duitsland als voorbeeld. Het aantal clubs verbonden aan scholen moet verdubbelen tot 13.500 in 2015 als onderdeel van een plan dat 1,2 miljard vrijmaakt voor het bevorderen van jeugd- en lokale sport.

Maar de Britten zijn kampioen sport kijken, thuis op de bank. Of de komende weken inspiratie geven meer zelf te sporten blijft de vraag.

Fietsen profiteert wél van olympische successen
Van de 31 sporten die Sport England ondersteunt, kregen er maar zes significant meer beoefenaars bij sinds 2005: atletiek (hardlopen), fietsen, netbal (een sport die lijkt op korfbal - red.), boksen, tafeltennis en schermen. Alleen hardlopen (plus 370.000) en fietsen (plus 170.000) kregen er meer dan honderdduizend beoefenaars bij. In vijftien sporten daalde de participatie, terwijl tien stabiel bleven. Fietsen is in zijn algemeenheid populairder geworden, maar profiteert ook van eerdere olympische successen. Op de twee voorgaande Spelen waren Britse wielrenners, onder wie Bradley Wiggins - de eerste Britse winnaar van de Tour de France - zeer succesvol. Mark Cavendish werd na zijn winst bij het wereldkampioenschap van 2011 gekozen tot sportman van het jaar, terwijl die titel meestal naar een ster gaat in een meer traditioneel Britse sport.

Zwemmen, een belangrijke olympische sport waarin Rebecca Adlington in Peking twee gouden medailles won, zag de participatie dalen met 430.000 in de afgelopen vier jaar. Opnieuw een bewijs dat de Spelen geen garantie zijn voor een toenemende belangstelling.

undefined