Zeven galeries gaan samen onder een dak

“Het begint bijna op een echte cooperatie te lijken,” zei minister D'Ancona tijdens haar openingstoespraak van het nieuwe galeriecomplex. Net als Fuchs herhaalde ze de veel geuite klacht dat Nederlandse galeries te weinig commercieel zijn en te weinig internationaal opereren. Een samenwerkingsverband als dit is een stap in de goede richting, vinden beiden. Nu nog een regeling die voorziet in belastingfaciliteiten voor kunstaankopen en 'goede, reele inkomens voor kunstenaars', zei Fuchs onder luid bijval van de aanwezigen.

Het initiatief voor het galeriecomplex kwam van galerie Akinci, die het complex van 1000 m2 (het voormalig archief van de Banque ParisBas) voor tien jaar huurde. In zeven aaneengrenzende ruimtes op de begane grond zijn nu de galeries Akinci, Apunto, Lumen Travo, Johan Jonker, Oele, Schoo en The Drawing Room gevestigd. Ieder met een eigen voordeur aan de straatkant en een tussendeur die voorlopig alleen in de weekends en op zon- en feestdagen opengaat.

Voor het Amsterdamse galeriewezen is deze samenwerking een uniek verschijnsel. Gewoonlijk wordt immers puur solistisch gewerkt. De galeriehouders aan de Lijnbaansgracht besloten echter hun krachten te bundelen.

Johan Jonker noemt het 'de mentaliteit van een nieuwe generatie galeriehouders'. “Wij opereren internationaal en werken professioneler. Nederlandse galeries werkten altijd vreselijk langs elkaar heen. Hier bleek dat samenwerken en afspraken maken heel goed gaat.” De voordelen liggen voor de hand: als cluster hopen de galeries tijdens gezamenlijke openingsuren te profiteren van elkaars bezoekers en zaken als publiciteit zijn samen te regelen en te financieren. Binnenkort komt er een gemeenschappelijk uitgegeven krant. Bijkomend voordeel is de lage huur; zeshonderd gulden per maand is heel wat minder dan wat de meesten hiervoor betaalden. Voor concurrentie zijn de galeries niet echt bang, daarvoor zijn ze te verschillend georienteerd. Lumen Travo brengt nu bijvoorbeeld wandbeelden van de Chinese kunstenaar Chen Zhen, Apunto ondermeer Ghanese geappliqueerde vlaggen, Akinci felgekleurde schilderijen van Jaap van den Ende en Schoo schilderijen en tekeningen van Jaya Ganguly. Voor Eegje Schoo, die hedendaagse Indiase kunst verkoopt, is dit complex een uitkomst; in haar twee eerdere galerieruimtes kwamen voornamelijk toeristen en India-freaks.

“In deze context wordt wat ik breng hopelijk door liefhebbers van hedendaagse kunst gezien.” Ondanks alle gepraat over de gevolgen van de recessie voor het galeriewezen - toen galerie Brinkman afgelopen zomer na twintig jaar zijn deuren sloot en ook The Living Room verklaarde ermee te stoppen, werd druk gespeculeerd wie de volgende zou zijn - openen twee nieuwe galeries in dit complex aan de Lijnbaansgracht: galerie Oele en The Drawing Room. Anneke Oele werkte voorheen als bedrijfsleidster van de dependance van galerie Espace en begint nu voor zichzelf. Bang dat ze niets zal verkopen, is ze niet: “Ik heb de afgelopen jaren genoeg kunst over de toonbank zien gaan om het aan te durven.” Al voor de officiele opening heeft ze een blinddruk verkocht van de beeldhouwer David Vandekop, van wiens werk ze een solo-presentatie toont.

De tweede nieuwkomer is The Drawing Room: een galerie die uitsluitend werk op papier toont en verkoopt, schetsen en voorstudies van nationale en internationale kunstenaars als Martin Disler, Marina Abramovic en het duo Rombouts en Droste. Ook nieuw is een ruimte voor videopresentaties in galerie Johan Jonker, waar de Vereniging voor Media Kunstenaars (VMK) produkties toont. Zeven galeries met een zeer divers aanbod op een oppervlak van 1000 m2: het wordt de kunstkijker gemakkelijk gemaakt. Nu de kunstkopers nog.