Wordt oud-topambtenaar Demmink toch vervolgd?

Het gerechtshof in Arnhem zet vandaag de behandeling voort van het verzoek van advocaat Adèle van der Plas om tegen de voormalige secretaris-generaal een strafrechtelijk onderzoek in te stellen dat zou moeten uitmonden in een strafproces tegen hem. Kern van de zaak is het verwijt van twee Turkse mannen die zeggen dat Demmink hen in de jaren negentig tijdens een dienstreis naar Turkije heeft misbruikt. De twee zouden toen dertien en veertien jaar zijn geweest.

De Roestige Spijker
Een dag na de, overigens besloten, zitting in Arnhem vindt voor de rechtbank in Utrecht een volgende zitting plaats, wederom met Demmink als middelpunt. De stichting De Roestige Spijker, die zegt helderheid te willen en die gefinancierd zou worden door de 89-jarige ondernemer Jan Poot, gaat de rechters bij deze gelegenheid vertellen welke getuigen zij onder ede wil horen over het kindermisbruik waarvan Demmink al jaren wordt beticht.

Evenals advocaat Adèle van der Plas meent De Roestige Spijker dat de beschuldigingen tegen Demmink nooit serieus zijn onderzocht. Een van de doelen van de stichting is onder meer een Amerikaanse documentaire te verspreiden, waarin mensen openlijk verklaren over misbruik door Demmink. Met de juridische procedure wil De Roestige Spijker voorkomen dat Demmink een kans van slagen heeft als hij bij het openbaar maken van de documentaire aangifte doet wegens smaad.

Achtereenvolgende ministers zouden, om een nationaal schandaal te voorkomen, de kwestie rond Demmink in de doofpot hebben gestopt. Onder meer de huidige minister van justitie en veiligheid Ivo Opstelten heeft meermalen de Tweede Kamer laten weten dat onderzoek naar mogelijk misbruik door Demmink geen aanwijzingen voor strafbare feiten heeft opgeleverd, laat staan bewijzen hiervoor.

Schadevergoeding
In de jaren dat Demmink als hoogste baas werkzaam was op het departement heeft hij zelf nooit publiekelijk willen reageren op de beschuldigingen. Ingewijden vertelden dat Demmink hiervan afzag, omdat een publieke verdediging zijn functioneren op het ministerie in de weg zou staan. Eventueel door hem aan te spannen juridische procedures zouden zoveel tijd en energie van hem vergen, dat het hem tegen zijn zin en wil zijn positie zou kosten, was de redenering.

Reageren, maar dan indirect, deed Demmink kort na zijn afscheid van het ministerie. Hij stapte nu eens zelf naar de rechter om een procedure te beginnen waarin hij 100.000 euro schadevergoeding eist van het Algemeen Dagblad.

Aanleiding was de bewering van enkele ooggetuigen in de krant dat zij dertig jaar geleden Joris Demmink in Den Haag in gezelschap zagen van een pooier van minderjarige jongens. De schadevergoedingseis van Demmink ligt op het bordje van de rechtbank in Rotterdam. Het zal nog maanden duren alvorens in deze procedure uitspraak wordt gedaan.