Winst in de allereerste wedstrijd: handboogschutter Wijler schrijft geschiedenis

Voor het eerst stond Wijler afgelopen weekend in een veld met alleen maar wereldtoppers op recurve, een olympisch onderdeel. Om ervaring op te doen. Een voorrecht, noemt hij het zelf telefonisch vanaf het vliegveld van Frankfurt, vlak voor zijn doorvlucht naar Brussel.

Het was voor Wijler het eerste moment waarop hij kon trainen op het schieten onder spanning. Want is het in Nederland vooral schieten om niet te verliezen, in de wereldbeker is het net andersom.

'Best lekker' schoot hij gedurende het toernooi, vertelt hij. En met twee tegenstanders uit de mondiale top-15 op de route naar de finale was het een goede vuurdoop.

Toen kwam de druk. Bij een debuut meteen winnen, dat kwam op een wereldbeker in het handboogschieten nooit eerder voor. Maar, zo zegt Wijler, hij keek hij niet naar zijn tegenstanders. “Ik moest zorgen dat ik rustig bleef schieten. In principe is het elke keer hetzelfde.”

Maar toch, in de finale moest hij tegen de nummer een van de wereld, de Koreaan Kim Woo-jin. Vlak voor de finale sprak hij met bondscoach Ron van der Hoff alles nog even door. Vasthouden aan de technische uitvoering, kreeg hij mee. Wat houdt dat in? “Dat ik op tempo schiet. Niet te veel ga nadenken. Of, beter, dat ik mezelf geen tijd geef om na te denken.”

Wijler schoot de Koreaan in de finale met 6-2 van de baan. Een brede glimlach, de vuist omhoog, een hug met de bondscoach, dat was de ontlading bij de man die vooraf bij de beste 32 wilde eindigen. “Het was onverwacht, maar echt supermooi hoe het is gegaan.”

Stoer, knap en moedig

Voor coach Van der Hoff komt het succes juist niet onverwacht. Wijler staat tweede op de Nederlandse ranglijst en had ook vorig jaar het niveau om met de besten mee te doen. Naar de Olympische Spelen ging hij niet. Bewust. Het was een te groot risico om hem ‘koud’ mee te nemen, zoals Van der Hoff zegt, zo zonder internationale ervaring.

Dit jaar zou hij de kans krijgen. En dat Wijler het bij de eerste wereldbeker van het seizoen meteen afmaakt, is wel erg ‘stoer, knap en moedig’, zegt Van der Hoff. “Het was niet eens gestolen. Je kan weleens een partij hebben waar het meezit. Maar hij zette zijn tegenstanders de hele tijd onder druk.”

Kijk hieronder de wedstrijd van Wijler, vanaf 1.26.00. Tekst loopt door onder de video.

Door zijn prestatie voldeed Wijler meteen aan de top-8-eis van NOC*NSF. Dit levert hem naast financiële zekerheid ook vertrouwen op, zegt hij. “Vooral op mentaal vlak.” De volgende wedstrijd is in het Amerikaanse Salt Lake City. Daarna moet hij zich kwalificeren voor Berlijn, waar tickets worden verdeeld voor het WK in oktober.

Maar daar hoefde hij gisteren even niet aan te denken. Hij kon zijn overwinning vieren. Nou ja, vieren. Hij had er amper tijd voor. De Limburger speelde de laatste wedstrijd van het officiële programma, moest nog naar de dopingcontrole en daarna snel naar het vliegtuig. Een klein biertje in de hotellobby kon er nog net vanaf.

Niet dat Wijler het anders wel heel uitbundig zou vieren. De schutter is, net als zijn teamgenoten, nuchter genoeg. Of hij nu echt een ‘grote’ is, wil hij niet zeggen. Wat er na afloop op hem af kwam, was allemaal maar ‘gedoe’. “Mensen die naar je toe komen, interviews die je moet geven. Dat is leuk, maar het moet eerst allemaal even bezinken.”