Waterpolovrouwen zetten eerste stap richting Olympische Spelen van Tokio

Het was feest vandaag in Turijn, waar de Nederlandse waterpolovrouwen hun olympische missie met succes zijn gestart. De ploeg van Arno Havenga won voor het tweede jaar op rij de Europa League na de winst op het sterke Spanje, Italië en Rusland.

Het is een kleine stap op weg naar Tokio. Maar geen onbelangrijke. Door de goede prestaties in Italië krijgt Nederland toegang tot de superfinale van de World League begin juni. De winnaar van die competitie krijgt het eerste ticket naar de Spelen.

De komende maanden zijn daarom mogelijk belangrijker dan de olympische zomer van volgend jaar. In het waterpolo is het haast moeilijker om een olympisch ticket te bemachtigen dan op de Spelen op het podium te komen.

Vier routes naar Japan

Wie naar Tokio wil, moet winnen. Er zijn vier routes naar Japan. Het eerste ticket wordt vergeven aan de winnaar van de World League begin juni. De wereldkampioen krijgt ook een olympisch startbewijs. Tenzij dat hetzelfde land is als de winnaar van de World League, dan mag de nummer twee van het WK, dat komende zomer in het Zuid-Koreaanse Gwangju wordt gehouden.

Lukt het dit jaar niet, dan moet het volgend jaar gebeuren. De winnaar van het EK gaat ook naar de Spelen. Er is nog een laatste kans via een olympisch kwalificatietoernooi, waar twee plekken te bemachtigen zijn.

Daar wil Arno Havenga het niet op aan laten komen. Het is zijn missie om de olympisch kampioenen van Peking (2008) weer naar de Spelen te krijgen. Hij is zelf als enige nog over van dat onverwachte succes, waar Nederland als underdog geschiedenis schreef met de olympische titel. Havenga was destijds teammanager. Hij staat nu aan het roer van de ploeg die tot twee keer toe de Spelen miste. Vlak voor Londen ging het mis, voor Rio gebeurde hetzelfde.

In januari 2016 lag het olympisch ticket voor Rio voor het oprapen in de EK-finale tegen Hongarije. Oranje was op papier de beste, maar kon niet omgaan met de Hongaarse vrouwen die ineens anders speelden dan in de groepsfase.

Tokio komt dichterbij

Op het olympisch kwalificatietoernooi in Gouda bleek de druk te groot. Ook daar werd misgegrepen. Ondanks het missen van de Spelen mocht Havenga blijven. Hij verjongde zijn ploeg en zag ook de laatste speelster van de gouden generatie vertrekken. Aanvoerster Yasemin Smit gaf het stokje door aan Dagmar Genee.

Na het missen van Rio namen veel speelsters de tijd om hun zinnen te verzetten. Sommigen gingen onder het mes om pijntjes te herstellen en goed te kunnen revalideren. Anderen vertrokken naar het buitenland om daar competitie te spelen.

Nu Tokio dichterbij komt, komt de ploeg weer meer samen. Havenga zag speelsters volwassen worden. Maud Megens, vandaag in de finale tegen Rusland verantwoordelijk voor vier doelpunten, is daar een voorbeeld van. Zij speelde bij het universiteitsteam van de USC Trojans in Los Angeles. “Maud is veranderd. Ze is technisch heel vaardig, maar soms een beetje wispelturig in haar spel. Ze heeft daar een trainer gehad die heel strikt is. Dat is in haar ontwikkeling goed geweest. Ze is veel gegroeid”, zegt Havenga.

Met Sabrina van der Sloot, die werd uitgeroepen tot beste speelster ter wereld, is Oranje een ploeg die op de Spelen thuis hoort. Het spel is er. De wil ook. Vorig jaar werd Nederland in Barcelona voor het eerst in 25 jaar weer Europees kampioen.

Maar toen stond er geen ticket naar Tokio op het spel. Dat is de komende maanden anders. Dan moet Havenga laten zien dat zijn speelsters nu ook mentaal toe zijn aan de Spelen.