Waarom klinkt steeds dat extreme geluid?

Na de aanslagen in Parijs heeft zo'n beetje elke moslim zich uitgesproken, en toch zegt VVD'er Halbe Zijlstra dat hij meer reactie van moslims wil hebben. Hoeveel moet een moslim doen voordat het genoeg is? Op Facebook spreekt iedereen zijn afschuw erover uit, in moskeeën worden bijeenkomsten georganiseerd, er gaan persberichten uit, worden stille tochten gelopen en toch vind de heer Zijlstra het niet genoeg. Wanneer is het dan genoeg? Op het moment dat moslims van hun geloof afstappen?

Ik ben klaar met de verschillende maten waarmee wordt gemeten. Dit is mijn land en ik vind dat ook ik als volwaardig burger gezien moet worden. De daden in Parijs zijn een aanslag tegen de mensheid en niet alleen een aanslag tegen niet- moslims. Laten we nu eens ophouden met mensen steeds in groepen te verdelen. We zijn allemaal Nederlander en we zijn niet verantwoordelijk voor de daden van een ander. Daarvoor hebben we immers een individualistische samenleving.

Kerk
Waarom is het dan toch zo dat ik me moet verontschuldigen of me in ieder geval moet uitspreken tegen daden van een ander. Bij de vele zaken van kindermisbruik van de kerk verwacht ik toch ook niet dat alle christenen gaan zeggen dat ze afstand daarvan nemen. Waarom gooien we altijd stelselmatig alle moslims op één hoop? Op televisie wordt er ook steeds over moslims gesproken, en soms mogen ze zelf ook nog meepraten.

Vaak zit ik dan met kromme tenen voor de televisie. Waarom zijn het vaak rare snuiters die je op televisie ziet? Waarom zetten we allemaal moslims in een programma en gaan dan kijken wie er het hardst schreeuwt? Ik neem afstand van deze gepolariseerde samenleving.

Zelf ben ik ook een paar keer uitgenodigd om bij Pauw en Witteman (toen nog een duo) in de uitzending te komen, maar elke keer werd ik een paar uur voor de uitzending afgebeld. "Toch niet uniek genoeg, te positief verhaal", was het argument. Willen we dan alleen maar extreme mensen zien, terwijl aan de andere kant de samenleving smacht naar mensen met een verbindend geluid of in ieder geval een geluid uit het midden. Zijn we niet een beetje klaar met altijd maar die extremen?

Uit elkaar drijven
Zo stond ik afgelopen dinsdag ook voor de klas op een mbo. Ik vroeg ze of ze maandag met de klas al over de aanslagen hadden gesproken en het antwoord was nee. We spraken over de gebeurtenissen en de meeste jongeren voelden zich ook niet vertegenwoordigd op televisie. Ik strijd liever voor een samenleving waarin iedereen gelijke kansen krijgt.

We leven in een tijd waarin verschillende machten ons angst aan proberen te praten en ons uit elkaar willen drijven. Als wij zo doorgaan, winnen zij. Als ik Facebook open, zie ik witte Nederlanders roepen dat alle moslims dood moeten, dat anti Zwarte-Pietenapen het land uit moeten, en dat alles met de nodige haattaal en dreigingen. Daar hoor ik de heer Zijlstra niet over.

Laten we eens beginnen om te zien wie er naast je woont. Glimlach wat vaker. Wees bewust van de echte vijand en laat die niet winnen. Laten we niet wit tegen zwart krijgen, moslims tegen niet-moslim, maar mensen die vrede en vrijheid willen tegen mensen die dat kapot willen maken. Een samenleving waar onze kinderen in harmonie kunnen leven. Samen als een.

Sandra Doevendans: Statenlid Noord-Holland, bestuurslid Al Nisa en bestuurslid Stichting Zami