Voor de leeuwen
Ron Vlaar (20) debuteerde afgelopen zaterdag in de basis van het Nederlands elftal tegen Italië (1-3). Met een eigen doelpunt en twee afgestrafte verdedigingsfouten beleefde de AZ-reserve een dramatische avond. Tijdens de nabeschouwingen werd herhaaldelijk de vraag opgeworpen of bondscoach Van Basten er wel verstandig aan had gedaan om de jonge verdediger zo voor de leeuwen te werpen. 'Marco, wees in vredesnaam eens iets voorzichtiger met grote talenten', klonk het in deze krant.
PSV'er Ismail Aissati (17) mocht elf dagen eerder voor het eerst beginnen in het belangrijke Champions League-duel tegen AC Milan. Mede door zijn fantastische spel wonnen de Eindhovenaren met 1-0. Na afloop werd niet alleen de jonge Marokkaan bewierookt, maar ook zijn trainer Hiddink. Want die had toch maar mooi het lef getoond om de tiener in de basis-11 te zetten.
Twee jonge talenten, twee vuurdopen, twee totaal verschillende ervaringen. Maar hoe zit het dan eigenlijk? Moet er inderdaad voorzichtiger worden omgesprongen met jonge sporttalenten of kunnen we ze beter meteen in het diepe gooien? Vier vragen aan sportpsycholoog Rico Schuijers.
Hoe kijk jij als sportpsycholoog tegen deze discussie aan? Kunnen talenten kapot worden gemaakt door te vroeg te veel druk op hun schouders te leggen?
,,Ik ben er wel voor om voorzichtig met talenten om te springen. Maar dat betekent niet, dat je ze niet voor de leeuwen moet gooien. Het kapotmaken van talenten zit hem niet in de vuurdoop zelf, maar vooral in de slechte communicatie en evaluatie achteraf door trainer of begeleider. Als die alleen maar zegt: 'Ach, de ene keer gaat het goed, de andere keer slecht', dan heb je daar niets aan. Je moet de jonge sporter juist duidelijk maken, dat het niet erg is om fouten te maken, dat fouten belangrijke informatie opleveren, dat je ze beter nu kunt maken dan later.“
De feedback is dus cruciaal
,,Juist. Er is wat dat betreft een mooi voorbeeld van Robin van Persie. Die zei ooit dat hij tijdens een van zijn eerste wedstrijden voor Arsenal nogal zenuwachtig was. Na een slechte pass kwam Patrick Vieira (ervaren Franse speler, red.) naar hem toe en zei: No worries, take it easy. En na de tweede verkeerde pass: No worries, take a deep breath. Van Persie was zich dood geschrokken, want bij Feyenoord werd er meestal op hem gescholden na een foute pass. Na de opmerkingen van Vieira waren de zenuwen weg bij Van Persie en speelde hij verder een goede wedstrijd.“
Wat zou je tegen Ron Vlaar zeggen?
,,Om topsporter te worden, moet je door twee of drie perioden van tegenslag heen. Vlaar heeft er nu al één gehad, dat is positief. Veel toppers hebben ooit op het punt gestaan om te stoppen, omdat ze het moeilijk hadden, bijvoorbeeld Lance Armstrong. Maar het zijn juist die moeilijke momenten waarop je tot je diepere ik kunt komen. Daar word je uiteindelijk sterker van.“
Verliezen is dus eigenlijk een vorm van winnen?
,,Je moet leren investeren in je verlies. Volleyballer Bas van de Goor werd als jonge speler ooit eens niet geselecteerd voor Jong Oranje. Die teleurstelling greep hij aan om zo hard te gaan trainen, dat hij nooit meer gepasseerd zou worden. Dat is investeren in je verlies.“
