Voetbal voor vrouwen is geen taboe meer in Afrika, maar er is nog wel een drempel

De training van Kameroen in het Stade de Christophe Laurent in het noorden van Valenciennes begint en eindigt met een vast ritueel. Staand in een kring zeggen de speelsters en technische staf eerst een kort gebed op alvorens ze gezamenlijk het volkslied zingen. De sfeer rond het veld aan de Rue de Petite Fôret is gemoedelijk. De zon schijnt en teambegeleider Parfait Siki praat wat met een handjevol Nederlandse journalisten.

Siki vertelt dat er in de afgelopen negen, tien jaar veel veranderd is in het vrouwenvoetbal in zijn land. Er rust volgens hem geen taboe meer op, al is het voor veel ouders vaak nog wel een drempel om hun dochters te ­laten voetballen. Maar de sport groeit en Kameroen telt tegenwoordig zo’n 1600 geregistreerde voetbalsters. De nationale competitie bestaat inmiddels uit twaalf clubs, wel allemaal op amateurbasis.

Met haar blonde haardos is Gaelle Enganamouit een opvallende verschijning in de selectie. Sinds 2015, het jaar waarin ze als eerste Afrikaanse vrouw een hattrick maakte op een WK en werd gekozen tot beste Afrikaans voetbalster, heeft zij in Kameroen dezelfde status als de befaamde oud-spelers Roger Milla en Samuel Eto’o. De laatste jaren was ze echter vaak geblesseerd en na omzwervingen langs een aantal clubs – het laatst was ze actief bij Malaga – zit ze nu zonder club.

Iets terugdoen

Lang was het onzeker of Enganamouit aan het WK zou deelnemen, maar op het laatste moment riep bondscoach Alain Djeumfa haar toch op. De vraag is echter ze dezelfde rol kan spelen als in 2015 in Canada, toen ze een dag voor haar 23ste verjaardag, tegen Ecuador (6-0) driemaal scoorde. In de wedstrijd van afgelopen maandag in Montpellier tegen Canada mocht ze pas na 68 minuten invallen.

Enganamouit zet zich erg in voor de ontwikkeling van het meisjesvoetbal in haar land. Ze wil graag iets ­terugdoen voor de sport waar ze zelf zo veel aan te danken heeft. In 2016 richtte ze een stichting op die in de schoolvakanties voetbalkampen voor meisjes organiseerde. In januari van dit jaar ging ze nog een stap verder en opende ze de eerste voetbalschool voor meisjes in Kameroen: de Rails Football Academy in Yaoundé.

“Mijn motivatie is mijn achtergrond”, zei Enganamouit tijdens de druk bezochte presentatie. Ze doelde daarbij op de moeilijke jeugd die ze had gehad in de criminele wijk Railway in de hoofdstad. “Ik ben nu een grote ster, maar ik ben niet vergeten waar ik vandaan kom. Nu ik de mogelijkheid heb, zie ik het als mijn plicht om anderen te helpen.” Enganamouit hoopt dat er in de toekomst meer scholen komen in andere regio’s van het land.

De training van Kameroen, zaterdag om 15.00 uur tegenstander van Nederland in het Stade du Hainaut in Valenciennes, wordt geleid door Alain Djeumfa. Hij is de opvolger van Joseph Ndoko, die in januari onverwacht aan de kant werd gezet als bondscoach. Ndoko had Kameroen naar het WK geloodst, maar moest toch wijken. Siki laat niet het achterste van zijn tong zien als hij zegt: “Djeumfa kent de speelsters beter en weet meer van vrouwenvoetbal.”

Ster van het team

Nu is Djeumfa dus de collega van Clarence Seedorf, die sinds augustus vorig jaar bondscoach is van de mannen van Kameroen. Er gaapt nog een enorme kloof tussen het mannen- en vrouwenvoetbal in Kameroen, al kennen de nationale teams wel een overeenkomst. In de WK-selectie van Djeumfa zitten net als in de selectie van Seedorf voor de komende Afrika Cup veel spelers die uitkomen in buitenlandse competities.

Van de 23 speelsters op het WK spelen er maar zeven in de eigen competitie. De meesten hebben emplooi gevonden in Frankrijk en een enkeling speelt in de Verenigde Staten, Turkije of Spanje. Ajara Nchout is teamgenote van Sherida Spitse bij het Noorse Valerenga. Beide speelsters liepen elkaar de afgelopen dagen tegen het lijf, want Kameroen en Nederland verblijven samen in hetzelfde statige Hotel Royal Hainaut in Valenciennes. “Ik heb ze al horen zingen”, zei Spitse bij een persbijeenkomst op donderdag.

De ster van het team, Gabrielle Onguéné, speelt in Rusland bij CSKA Moskou. De 30-jarige aanvalster maakte vijf doelpunten in de kwalificatiereeks, waarin Kameroen als derde eindigde achter Nigeria en Zuid-Afrika. Ze schreef historie door tijdens de Spelen van Londen in 2012 het eerste (en tot dusver enige) olympische doelpunt voor Kameroen te maken. In 2016 werd Onguéné gekozen tot beste speelster van de Afrika Cup.

Na de nederlaag tegen Canada mag Kameroen niet verliezen van Nederland. Anders wordt hij bijzonder lastig om door te dringen tot de achtste finales, wat de ploeg wel lukte op het WK van 2015 in Canada. Siki is optimistisch en noemt de solide verdediging en de saamhorigheid in het team en de snelheid in de aanval als sterkste punten. Oud-international en de huidige teammanager Françoise Bella roemt de mentale kracht van de ploeg en is er van overtuigd dat Kameroen Nederland verslaat. “Geen twijfel. We moeten, dus we winnen.”

Van der Gragt doet niet mee

Stefanie van der Gragt is niet inzetbaar voor de tweede WK-wedstrijd van Nederland zaterdag in Valenciennes tegen Kameroen. De 26-jarige verdedigster is niet voldoende hersteld van de knieblessure die ze tegen Nieuw-Zeeland opliep. Van der Gragt heeft een seizoen vol blessureleed achter zich. Ze kwam maar sporadisch in actie voor haar nieuwe club Barcelona. Wel mocht ze in de slotfase invallen in de Champions Leaguefinale tegen Olympique Lyon. Anouk Dekker en Merel van Dongen zijn mogelijke vervangers voor Van der Gragt in het centrum van de defensie.

Lees ook:

Jill Roord, de eeuwige nummer twaalf, pakte haar moment van glorie

Nieuw-Zeeland zakte terug, Nederland kwam er niet doorheen. Tot in de blessuretijd. Met haar doelpunt voorkwam vaste reserve Jill Roord vroeg puntenverlies.

Wordt dit WK voor vrouwen het WK van de gelijkheid?

Ruim anderhalf miljoen kijkers zagen dinsdag Oranje zijn eerste wedstrijd winnen op het WK-voetbal voor vrouwen. Betekent de steeds grotere populariteit van het vrouwenvoetbal een nieuwe stap in de gelijkheid tussen man en vrouw?