RondjeEuropa
Vlamingen nemen gretig een stukje oorlogsmonument mee
Het was indrukwekkend: 600.000 terracotta beeldjes opeen gedromd in een natuurgebied in de buurt van Ieper. De roestbruine vlakte van gehurkte mensjes werd dit voorjaar aangelegd in het voormalige niemandsland van de Eerste Wereldoorlog.
De beeldjes, waarvan vooral de ruggegraat zichtbaar is, symboliseerden alle slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog die op Belgische bodem vielen. De Vlaamse kunstenaar Koen Vanmechelen wilde zo een tijdelijk monument creëren dat de omvang van de oorlogswoesting liet zien. Met hulp van schoolklassen, padvinders en andere geïnteresseerden boetseerde Vanmechelen in vier jaar 600.000 beeldjes. Het plaatsen van de kunstinstallatie kostte nog eens honderden vrijwilligers twee hele maanden.Maar sinds de herdenking van de wapenstilstand twee weken geleden is het kunstwerk in een razend tempo verdwenen.
Trok het project in een half jaar tijd ruim een kwart miljoen bezoekers, daarna kwam pas echt een ware volkstoeloop op gang: in amper tien dagen tijd bezochten nog eens 100.000 mensen het kunstwerk. De verklaring? Bezoekers mogen sinds de herdenking zelf een beeldje mee naar huis nemen. Kunstenaar Vanmechelen hoopt dat al die beeldjes in Vlaamse huiskamers straks de nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers levend houden. “Die huizen worden zo als het ware kleine musea.”
Nieuwe eigenaar
Maar Vlaamse media berichtten over bezoekers die nog voor het officiële startsein van de ontmanteling met boodschappentassen vol beeldjes naar huis vertrokken. Sommigen zouden ze volgens omroep VRT zelfs te koop aanbieden. De provincie West-Vlaanderen, eigenaar van het monument, kondigde aan zulke handel te vervolgen. Ook besloot ze dat bezoekers nog maximaal drie beeldjes per persoon mogen meenemen. Ophalen kon tot 20 december, maar naar verwachting kregen de laatste beeldjes dit weekend al een nieuwe eigenaar.
Vanmechelen laat zijn geloof in de mensheid er niet door aantasten. “In sommige steden hebben we 5000 beeldjes gemaakt met inwoners. Ook verenigingen maakten er tientallen. Als zij dan iemand sturen om zijn kar vol te laden en ze weer uit te delen, dan heb ik daar geen problemen mee.” Hij ziet er vooral het succes van zijn kunstwerk in weerspiegeld. “De mensen willen de beeldjes hebben, dat is een heel belangrijk momentum: je voelt dat het werk leeft. Stel dat we daar stonden en niemand wilde ze hebben.”
Lees ook:
De Vlamingen rukken op
Gekte op de woningmarkt? In de gemeente Hulst in Zeeuws-Vlaanderen dáálden de huizenprijzen vorig jaar. Daar komen Belgische woningzoekers op af.
