Vijf oorzaken waardoor de verschillen in de Tour zo klein zijn
De tijdsmarges tussen de favorieten in de 104de Tour de France zijn, met nog vijf etappes te gaan tot Parijs, ongekend klein. Hoe kan dat? Vijf mogelijke oorzaken.
Parcours
De Tour kent meer clichés dan winnaars. 'De renners maken het parcours', is er zo een. De tourorganisatie deed dan ook weinig moeite de invulling van het rittenschema tegen het licht te houden. Er lag in Parijs heel lang een blauwdruk in de kast uit de tijd van Jacques Goddet en Félix Lévitan. Sport evolueert, maar sportbestuurders amper, zeg maar. De suprematie van Chris Froome en Team Sky de laatste jaren noopten de huidige Tour-directeur Christian Prudhomme uiteindelijk tot beweging. En zie, deze Tour verschilt wezenlijk van de voorgaande edities. Het zwaartepunt is van lange tijdritten verschoven naar een zware slotweek. Volgens oud-coureur Erik Dekker heeft de Tour daarmee bewust de speelruimte voor de concurrentie verruimd. "Voorgaande jaren was de spanning er na een week alweer uit. Nu moet Froome maar afwachten of hij geen tijd krijgt aangesmeerd in de Alpen."
Angst
Beklijven deden de bergritten tot dusver niet, om over de sprintetappes maar te zwijgen. Chris Froome houdt elke beweging van Fabio Aru, Romain Bardet en Rigoberto Uran nauwlettend in de gaten. Zij beloeren op hun beurt elkaar en de geletruidrager. "Je ziet de angst in hun ogen", meent oud-coureur en tv-analyticus Danny Nelissen over de nivellering in de top. Het vuurwerk blijft in de doos liggen tot de laatste honderden meters. Tour-winnaar Jan Janssen hekelt in dit verband de invloed van de 'oortjes'. Die jagen meer schrik aan dat dat ze een open strijd orkestreren. "De renners rijden al lang niet meer op hun eigen kompas. Alles wordt gedirigeerd vanuit de ploegwagens." De renners en ploegen houden elkaar in een houdgreep, beklaagt Janssen zich.
Nivellering
"Het niveau ligt tegenwoordig zo hoog dat dat de kopmannen op hun limiet rijden", is Dekker van oordeel. "Niemand haalt het in zijn hoofd om de voorlaatste col in de aanval te gaan. Dat staat gelijk aan zelfmoord." De top is naar elkaar toegegroeid, stelt hij. Nelissen noemt het liever geen nivellering. Volgens hem komt een aantal renners beduidend sterker voor de dag dan in andere jaren. "Bardet gaat volgens mij nog heel ver komen. Hij heeft als klimmer veel progressie gemaakt." Dat de verschillen tussen de topcoureurs smaller worden, is een ontwikkeling die niet alleen aan de wielrennen is voorbehouden. Dekker ziet het sportbreed. "Ajax staat bijvoorbeeld in de finale van de Europa League. De marges worden overal kleiner. Niet alleen hier."
Froome
Uitschieters zijn er nog nauwelijks, blikt Janssen terug met een nostalgische ondertoon. "Coureurs als Merckx of Hinault zijn passé." Dat valt Froome niet aan te rekenen, vindt Janssen, aangezien de sport ontegenzeggelijk veranderd is. "Hij is een product van de tijd." Dekker bespeurt ondertussen de eerste sporen van aftakeling bij de Brit. "Froome is al ver over de helft. Hij heeft dit jaar nog geen koers gewonnen." Vorig jaar waren dat er vijf op dit tijdstip. Nelissen ziet dit jaar een mindere Froome, maar niet minder gevaarlijk dan voorheen. "Hij piekte vooral in het begin van de Tour. Ik schat in dat hij deze dagen alsnog zijn beste vorm tevoorschijn haalt. Hij rijdt nu veel meer gedoseerd."
Doping
De stringente dopingcontroles van tegenwoordig zouden exceptionele prestaties beteugelen, is de theorie. Janssen moet er hartelijk om lachen. "Het heeft niks met doping of controles te maken. Dit is het moderne wielrennen, waarbij werkelijk alles gereguleerd is." Het beste bewijs voor de schoonheid van voor het oude wielrennen - zuiver dan toch - is volgens de Tourwinnaar van 1968 Bauke Mollema's winnende aanval zondag. "Dat was ouderwets labeur." Janssen zou het graag vaker zien, maar vreest dat hij in deze Tour niet meer gehoord gaat worden.
Eerst Kittel kaltstellen en dan juichen
De Australiër Michael Matthews blijkt een goudhaantje voor Sunweb. De coureur in Nederlandse dienst vloerde op de streep in Romans-sur-Isère de concurrentie voor de tweede keer deze Ronde. Matthews had veel te winnen in deze door de wind geteisterde rit. Het gevaar Marcel Kittel werd al in een vroeg stadium kaltgestellt. De afmaker van Sunweb aast namelijk ook op de groene sprinterstrui van de Duitser. Diens landgenoot John Degenkolb vloog overigens Matthews na de finish naar de keel. De jury liet het akkefietje verrassend genoeg ongemoeid. Kittel, die na afloop de huid van jurylid vol schold kon daarentegen 200 Zwitserse franken aftikken. De klucht gaat volop verder.