Vermogensbeheerder vertraagt informatieplicht goede doelen
Goede doelen worden voorlopig niet tot meer inzichtelijkheid gedwongen. Een wetsvoorstel hun te verplichten de jaarstukken te publiceren, is op het laatste moment dankzij een lobby van vermogensbeheerders uit de ministerraad teruggetrokken. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt is verontwaardigd over de kwestie en heeft vragen gesteld aan de staatssecretarissen Frans Weekers (financiën) en Fred Teeven (justitie).
Niet alle goede doelen zijn tegen openbaarmaking van hun jaarstukken. De meeste doen dat zelfs al. Het verzet zit vooral bij beheerders van grote vermogens die een deel van hun winsten besteden aan een goed doel en daardoor aanspraak maken op de zogeheten Anbi-status. Hierdoor kunnen zij de schenkingen aftrekken van de belasting en genieten zij andere fiscale voordelen.
Kabinet op de knieën
De voorzitter van Fin, een koepel van vermogensbeheerders, heeft op internet gemeld dat op hun aandringen de behandeling van het wetsontwerp in de ministerraad is uitgesteld. "Die beheerders hebben dus niet alleen dat wetsontwerp onder ogen gekregen, maar pochen nu ook dat hun lobby erin is geslaagd het kabinet op de knieën te krijgen", zegt Omtzigt.
Het CDA-Kamerlid diende vorig jaar samen met PVV'er Roland van Vliet een motie in om te komen met wetgeving over transparantie en publicatieplicht, die vervolgens door de hele Kamer werd aangenomen. Weekers en Teeven zijn wel aan de slag gegaan, maar zagen hun wet in de ministerraad stranden.
Donoren in gevaar
Fin verzet zich tegen openbaarmaking van gegevens, omdat dit de levende donoren die schenkingen doen in gevaar kan brengen. Het is nadelig voor hun privacy, en dat kan criminele activiteiten uitlokken.
Volgens Omtzigt is dit onzin. Hij wil weten wie bij die foundations de bestuurders zijn, niet waar de schenkers wonen.
De vermogensbeheerders vinden het onterecht dat zij op één hoop worden gegooid met de fondsenwervers. Goede doelen die een beroep doen op het publiek zijn uiteraard verplicht over hun doen en laten verantwoording af te leggen. Maar het gaat niemand wat aan waar vermogensbeheerders de rendementen van hun vermogen aan besteden.
Publiek geld
Omtzigt is het hier volstrekt niet mee eens. "Zij krijgen enorme fiscale voordelen en dat is wel degelijk publiek geld. Door hun verzet krijg ik steeds meer het gevoel dat zij iets te verbergen hebben dat het daglicht niet kan velen. Ik vrees dat wat bepaalde stichtingen doen op het randje van belastingconstructies zit. Daar geven we geen belastingontheffingen voor."
Omtzigt wil bijvoorbeeld weten waar het geld van Topas vandaan komt, een stichting waar vele miljoenen in omgaan. Hij vreest dat het geld komt van de stichting Optas, die er ooit vandoor ging met 1,5 miljard euro, afkomstig van de pensioenen van havenwerkers. "Dat is besmet geld. Ik kom daar verder niets over te weten omdat Topas al vanaf 2006 geen jaarstukken meer publiceert. Nu blijkt dat een Topasbestuurder ook de campagne aanvoert tegen het openbaar maken van jaarstukken. Daar moet een einde aan komen."
undefined
