Vanaf mei alle Wadden-eilanden met elkaar verbonden

Voor een deel is het nu al mogelijk tussen enkele Wadden-eilanden heen en weer te pendelen. Al zo'n dertien jaar is er in de zomer een verbinding tussen Texel en Vlieland. En sinds enkele jaren vaart er ook een boot van Ameland naar Terschelling en Schiermonnikoog, zij het alleen bij springtij, eens in de veertien dagen. In alle gevalllen betrof het echter alleen dagtochten. Een dagje fietsen bij de buren en dan 's avonds weer terug.

Dienstregeling In de nieuwe opzet wordt volgens een vaste, in samenwerking met het ingenieursbureau Grontmij opgestelde dienstregeling gevaren: tot eind oktober elke twee dagen van west naar oost en omgekeerd. Voor deze logistiek is gekozen omdat uit onderzoek is gebleken dat de toerist doorgaans maar twee aaneengesloten dagen op een eiland wil verblijven. Wie om de vier dagen verder wil hoppen, kan dat overigens ook, verzekert Jan IJzerman, initiatiefnemer van WaddenTrek, van huis uit project-organisator, maar - naar eigen zeggen - vooral een man met een van jongs af aan sterke band met het wad.

Ruim een jaar is hij er met een stel andere Wad-enthousiasten mee bezig geweest, want het opzetten van een dienstregeling bleek minder eenvoudig dan op papier leek. Een van de grootste problemen was het afstemmen van het vaarschema op de getijden, die bij elk eiland weer anders zijn. Bovendien moest een gestroomlijnd bagagevervoer worden georganiseerd. IJzerman: “Voor iemand die in Den Helder op de boot stapt, daar zijn auto achterlaat, en aan het einde van de trek via Schiermonnikoog in Lauwersoog weer aan wal gaat, is het een hele toer weer bij zijn auto te komen. Dat vervoer regelen wij met kaartjes voor de trein, Interliner of taxi; bij voldoende deelname zetten we eventueel zelf een taxibusje in, net zoals nu al op de eilanden gebeurt. Die service moet wel, want met het reguliere openbaar vervoer is het vaak onmogelijk om van de ene naar de andere havenplaats te reizen. Lauwersoog-Harlingen vergt normaal drie uur.”

Het liefst zien de organisatoren de auto helemaal uit beeld verdwijnen. Nu nog reist 75 procent van de 800 000 Waddengangers met eigen vervoer naar de plaats van afvaart. Dat kan zeker tot 35 procent worden teruggebracht, schat WaddenTrek.

Om het gebruik van openbaar vervoer te stimuleren regelt de organisatie in samenwerking met NS, streekvervoerders en taxibedrijven daarom ook de heenreis: taxi voor de deur en dan naar het station, eventueel verder met de bus. “Een compleet all in-arrangement”, zegt IJzerman, “reis, verblijf èn de veren in één pakketje.” Naar zijn zeggen kunnen op die manier jaarlijks ten minste een half miljoen autokilometers worden uitgespaard.

Bij het opzetten van het project zegt IJzerman opvallend weinig medewerking te hebben ondervonden van de eiland-VVV's. “In feite hebben ze de hele ontwikkeling genegeerd. Misschien omdat ze 800 000 bezoekers wel genoeg vinden, misschien ook hadden ze het geld niet. Veel meer steun hebben we van de rederijen gekregen. In totaal doen er zes mee aan het project en die zetten samen zes schepen in. Eén rederij heeft er zelfs, voor enkele miljoenen guldens, een nieuw schip voor laten bouwen. Net als de andere met een geringe diepgang, hooguit 80 centimeter, maar wel met een capaciteit van 200 personen. De rederijen zien duidelijk brood in het project.”

Volgens in opdracht van het projectbureau uitgevoerd onderzoek is er een markt van zo'n 20 000 toeristen voor het Wad-hoppen. IJzerman zegt die niet direct te zien zitten in de kamperende toerist, waarmee de eilanden in het hoogseizoen worden overstroomd.

“Wij mikken meer op de senioren en de tweeverdieners, die niet in de eerste plaats voor het strand gaan, maar meer in cultuur, natuur en rust zijn geïnteresseerd en die ook in voor- en najaar tijd hebben voor een korte vakantie. We regelen, als het nodig is, wel huurtenten, maar het accent ligt toch meer op hotels en bungalows.”

Het in Lauwersoog gevestigde bureau heeft nu programma's in de maak, die speciaal gericht zijn op het in beeld brengen van de geschiedenis van de eilanden. IJzerman: “Met thema's zoals wrakkentochten, excursies naar verdronken en verstoven dorpen, die elk eiland wel heeft. Ook in de musea is nog veel van die historie te zien. We willen laten zien wat de doorsnee Waddenganger meestal ontgaat. Dat zal al tijdens de overtochten blijken. Je krijgt een veel beter zicht op de geulenstelsels op het wad. En voor de echte liefhebbers: de Engelsmanplaat tussen Schiermonnikoog en Ameland zie je normaal ook nooit van zo nabij.”

Wat dat straks zal gaan kosten, staat nog niet vast. IJzerman schat het op zo'n tachtig tot honderd gulden per persoon per dag voor verblijf en gebruik van de veren. Met de hotels en bungalowparken wordt daar nog over onderhandeld.

Borkum IJzerman, die verwacht het eerste jaar ongeveer driekwart van de prognoses te realiseren, is inmiddels al met de volgende stap bezig. “Ons uiteindelijke doel is de Nederlandse eilanden te verbinden met de Duitse, Borkum en de Noordfriese eilanden. We praten daar al over met enkele Duitse rederijen. Als alles verloopt zoals het er nu uitziet, kunnen we daar over twee jaar mee beginnen.”