Van Rijsselberghe trots op rol vlaggendrager
Met het aanwijzen van Dorian van Rijsselberghe als vlaggendrager tijdens de openingsceremonie van de Spelen in Londen heeft NOC-NSF met een lange traditie gebroken. In het verleden gunde de sportkoepel die eer altijd aan gerespecteerde en gearriveerde sporters met een roemrijk olympisch verleden. Dat heeft Van Rijsselberghe niet - hij debuteert in Londen - en zijn sport, het windsurfen, heeft zelfs geen olympische toekomst. Over vier jaar wordt windsurfen in Rio de Janeiro vervangen door kitesurfen.
Met Van Rijsselberghe (23) hoopt het NOC-NSF een positief signaal af te geven naar de nieuwe generatie sporters. "Wij zijn ambitieus en willen graag dat de Nederlandse jeugd een kans krijgt om te sporten en te excelleren", zei chef de mission Maurits Hendriks gisteren op Schiphol. "Dorian is een jonge inspirerende atleet, een professional die ook altijd plezier uitstraalt."
Van Rijsselberghe, vorig jaar wereldkampioen in Australië, past volgens Hendriks bij het motto van de Londense Spelen: insipreer een generatie. Op zijn veertiende jaar had hij tegen vader gezegd: ik wil naar de Spelen in Londen, niet om mee te doen, maar om te winnen. Via een skype-verbinding met de Engelse kustplaats Weymouth, waar Van Rijsselberghe zich voorbereidt, reageerde de windsurfer met gepaste trots. "Ik vind het een eer en ik zal er veel positieve energie uithalen."
In zijn keuze voor Van Rijsselberghe volgde Hendriks zijn hart, zo vertelde de chef de mission. Voordat hij de Texelaar inlichtte, had hij hij nog wel even gebeld met mogelijke kandidaten om de vlag te dragen. Beachvolleyballer Richard Schuil, dressuurruiter Anky van Grunsven, hockeyer Teun de Nooijer en roeier Diederik Simon, vier in Londen afzwaaiende olympiërs, stonden echter honderd procent achter de keuze voor Van Rijsselberghe.
Met de windsurfer wordt de Nederlandse afvaardiging tijdens de openingsceremonie op vrijdag 27 juli opnieuw door een mannelijke atleet vooraf gegaan. In de olympische geschiedenis ontvingen slechts twee vrouwen de invitatie om de vlag te dragen, hockeyster Carina Benninga in 1992 in Barcelona en Van Grunsven in 2000 in Sydney. Waarom dit keer geen jonge inspirerende vrouwelijke sporter? "Dat had gekund", omzeilde Hendriks de vraag enigszins. "De lijst was lang en ik heb bewust voor Dorian gekozen."
De chef de mission benadrukte in dat kader wel dat het aantal vrouwen in de Nederlandse ploeg blijft groeien. Van 36 procent in Athene naar 41 procent in Peking tot 46 procent in Londen. "Dat bewijst dat vrouwentopsport in Nederland op hoog niveau staat. Als de waterpolosters en handbalsters zich hadden geplaatst was het welllicht fity-fifty geweest. Dat is een mooie vaststelling."
undefined
