Van daten via Tinder ben ik wijzer geworden

Ik heb iets op te biechten. Ik zit op Tinder en ik vind het leuk. Vooral dat laatste, dat ik het dus leuk vind, dat is een dingetje. Het hebben van een Tinder account an sich niet zo, want daarvoor heb ik een zeer goede en uiterst professionele reden. Ik kom hier zo op terug.

Voor wie niet weet wat Tinder is (u heeft de afgelopen jaren zeer wel mogelijk onder een steen geleefd): Tinder is een zeer populaire dating-app waarbij je op basis van iemands foto beslist of je iemand wel of niet leuk vindt. Die andere persoon krijgt ook jouw foto te zien en wanneer beide partijen 'naar rechts hebben geswiped', ofwel beide partijen hebben 'ja' gezegd tegen elkaars foto, dan ontstaat een match en daarmee de mogelijkheid om elkaar te contacteren.

Mijn zeer professionele reden om te gaan tinderen is een autobiografisch boek dat ik momenteel schrijf waarin ik op een gegeven moment excessief ga daten. Dit daten moest ik ook daadwerkelijk in praktijk brengen om het vervolgens autobiografisch op te kunnen schrijven. En eerlijk waar, toen ik het bedacht had ik er volstrekt geen zin in. Echter, tot mijn verbazing gebeurde er iets wat ik totaal niet had ingecalculeerd.

Namelijk: het is leuk. Echt leuk.

Niet dat ik er een grote liefde aan heb overgehouden. Wel wat langere dates, maar die bleken dan bijvoorbeeld na een tijdje geen vriendin maar een psychiater nodig te hebben. Of ze vonden me eng, omdat ik columns in deze krant schrijf, wat kennelijk wordt gezien als een soort machtspositie waar ik misbruik van zou kunnen maken. (Eentje schreef voor een grote krant en un-matchte me direct toen hij er achter kwam wie ik was. Heel jammer).

Dat klinkt wellicht helemaal niet plezierig, maar wat het juist wèl zo leuk maakt is het effect van de selectie gebaseerd op uiterlijk en dus niet op achtergrond. Hierdoor ontmoet ik mensen uit alle krochten van de wereld, met wie ik normaal gesproken nooit in contact zou komen. Het is, vind ik, echt onwijs interessant om, in mijn geval, informeel (!) avonden lang door te praten met knappe internetmensen (van die types die het internet zo'n beetje hebben uitgevonden), artsen, militairen, politici, entrepeneurs uit elk mogelijk genre en vul maar in wat nog meer. De verhalen die ik hoor, de inzichten die het me oplevert en vooral de bijzondere mensen die ik hierdoor heb ontmoet wegen absoluut op tegen die paar missers die er, natuurlijk, ook tussen zaten.

Ze zeggen weleens dat er niets is waar je wijzer van wordt dan reizen. Ik geloof dat dat waar is. Veel lezen stond wat mij betreft lang op nummer twee. Maar die tweede plaats mag wat mij betreft gedeeld worden met tinderen. Met als superoptie natuurlijk de combinatie, wat ik toevallig deze week zag gebeuren.

Ik had een logé uit Peru. Ze reist een paar maanden door Europa en overal waar ze komt zet ze de Tinder-app aan. Met succes. Overal ontmoet ze binnen no time nieuwe mensen die haar van alles laten zien waar ze anders nooit zou komen.

Ik weet, er wordt van Tinder gezegd dat het vooral een manier is om snel seks te 'regelen'. Ik kan niet ontkennen dat dat kan en ook gebeurt. En dat dat prima is. Maar wie denkt dat de mogelijkheden verder beperkt zijn, die zit er ver (ver!) naast.

undefined