Vaders willen wél spelen met baby's

Waarom springt de moeder meteen op als de baby huilt, en leest de vader eerst nog zijn artikel in de krant uit voor hij bij de wieg gaat kijken? Hoogleraar gezinspedagogiek Marian Bakermans-Kranenburg van de Leidse Universiteit ontving een Europese subsidie van 2,5 miljoen euro om dit te onderzoeken, vertelt ze daags voor moederdag.

Waarom kreeg u dit geld?

"Dit onderzoek ligt in de lijn van het werk op onze afdeling Gezinspedagogiek. Daar onderzoeken we zaken als: wat is het effect van opvoeders op kinderen? Wat maakt dat opvoeders van elkaar verschillen? En kunnen we opvoedingsvaardigheden verbeteren?"

Waarom is dit onderzoek belangrijk?

"Vaders maken 50 procent uit van alle (hetero-)ouders. Toch worden ze vaak overgeslagen bij onderzoek naar ouders en kinderen. Jarenlang was opvoeding vooral het domein van de moeders, maar dat begint te veranderen. Toch doen vaders veel minder met hun kinderen dan moeders, vooral met baby's. Dat zet ze ook op een achterstand in het aanvoelen van hun kind."

Kunnen ze die nog inhalen?

"Met behulp van een 'gedragsgerichte interventie' kunnen we hun gevoeligheid voor wat hun kind nodig heeft, verbeteren. We maken video-opnames van opvoeder en kind en bekijken die om te zien wat het kind precies doet en hoe je daarop kunt reageren. In mijn studie gaan we kijken of de interventie ook met vaders goed werkt."

In hoeverre spelen hormonen een rol?

"Het lijkt erop dat hormonen, net als bij dieren, belangrijk zijn voor ouderschap. Bepaalde hormoonniveaus spelen bijvoorbeeld een rol in hoeveel plezier je hebt in het contact met je baby. In een eerder onderzoek kregen vrouwen, na het opsnuiven van een dosis oxytocine, babygeluiden te horen. Na oxytocine lieten ze bij babygehuil minder activiteit zien in hersengebieden die te maken hebben met afkeer, en meer activiteit in gebieden die te maken hebben met empathie. We willen onderzoeken of dat bij vaders ook zo werkt."

Wat is er op dit moment bekend over vadergevoelens?

"Onderzoek in Israël liet zien dat moeders meer oxytocine aanmaakten als ze knuffelden met hun baby, terwijl bij vaders het oxytocineniveau steeg als ze een actief spelletje met hun baby deden. Een baby heeft beide nodig. Verder weten we weinig van die vaderkant. Als de vader de primaire opvoeder is, lijkt zijn hersenactiviteit als hij naar zijn kind kijkt meer op die van moeders. Ouderschap is dus ook (en vooral): leren door doen."

undefined