Uli Hoeness veroordeeld tot 3,5 jaar celstraf

Zijn advocaat Hanns Feigen kondigde vrijwel onmiddellijk aan in beroep te gaan. Een woordvoerster van de rechtbank liet weten dat Hoeness voorlopig op vrije voeten blijft. 'Het arrestatiebevel blijft van kracht, maar wordt niet uitgevoerd', zei ze.

De aanklager eiste eerder op de dag 5,5 jaar cel, waarop Hoeness sober reageerde. Hij sprak van een bijzonder ernstig geval van belastingontduiking. Aanvankelijk was Hoeness aangeklaagd voor 3,5 miljoen euro. Maar dit bedrag liep tijdens het proces behoorlijk op. Na berekeningen van de belastingdienst kwam het totale fraudebedrag uit op 27,2 miljoen euro.

De advocaat van Hoeness hoopte nog op coulance, omdat de preses zich begin vorig jaar zelf had aangegeven. Hij pleitte voor een voorwaardelijke straf. 'Het uur 0 in deze zaak is 17 januari 2013, toen de heer Hoeness zichzelf tot de belastingdienst wendde', zei Feigen.

Daarvan kon geen sprake zijn, vond rechter Rupert Heindl. Hoeness gaf zichzelf weliswaar vrijwillig aan, maar verzuimde volledige openheid te geven over het totale fraudebedrag. De belastingdienst had de volle omvang zelf berekend en dat bedrag kwam niet overeen met de bedragen die Hoeness aanleverde. 'Daardoor komt heer Hoeness niet in aanmerking voor clementie.'

Eigen ondergang
Uli Hoeness leidde ruim een jaar geleden zelf een van de meest spraakmakende fraudeprocessen in de voetbalwereld in. In januari 2013 deed de voorzitter van Bayern München via zijn belastingadviseur zelf aangifte van een geheime bankrekening in Zwitserland. Vervolgens begon justitie een onderzoek naar fraude, waarvan de omvang deze maand tijdens het proces pas duidelijk werd. De oud-international heeft voor een bedrag van ruim 27 miljoen euro de Duitse fiscus ontdoken. Hij werd zojuist tot 3,5 jaar cel veroordeeld.

Hoeness geeft toe dat hij tussen 2001 en 2006 frequent op de beurs speculeerde, met krediet van Robert Louis-Dreyfus, de voormalig topman van Adidas. 'Soms verrichtte ik dag en nacht transacties. Het ging om extreme bedragen die voor mij nu moeilijk te bevatten zijn. Toen de internetbubbel barstte, leed ik grote verliezen. Dreyfus bood mij daarna aan samen iets te doen en hij zou het financieren. Zo kwamen er miljoenen op die rekening, die enkel voor gokken diende', legde hij destijds uit hoe de fraude tot stand kwam.

In maart 2013 stond het Openbaar Ministerie voor zijn deur. 'Daarmee begon voor mij de hel', zei Hoeness destijds. Bondskanselier Angela Merkel sprak openlijk schande over het handelen van Hoeness, in eigen land een icoon. Als spits maakte hij in de jaren '70 furore voor Bayern München en het Duitse elftal. Hij won landstitels en de Europacup 1 met de Beierse club en veroverde met 'Die Mannschaft' de wereldtitel in 1974. Duitsland won de finale van Nederland met 2-1.

Ondanks die publieke schrobbering mocht hij aanblijven als voorzitter van zijn geliefde club. De raad van toezicht van Bayern München besloot dat unaniem in mei. Hoeness zelf benadrukte dat er geen enkel verband bestond tussen de club en zijn geheime banksaldo in Zwitserland. 'Die rekening was enkel van mij. Bedoeld om mee te gokken.'

Mogelijk hoopte Hoeness op een coulance bij justitie omdat hij zichzelf had aangegeven, maar de aanklagers beten zich vast in zijn zaak en in juli werd duidelijk dat er een aanklacht kwam wegens belastingontduiking. In november ging Hoeness tijdens de jaarvergadering van Bayern diep door het stof de duizenden leden van de Europese kampioen. Diep geëmotioneerd bekende hij: 'Ik heb een grote fout gemaakt, maar ik heb geen honderden miljoenen aan euro's uit Duitsland laten verdwijnen. Ik heb geld uit buitenlandse investeringen niet aan de belasting opgegeven. Daarvoor zal ik mij moeten verantwoorden voor de rechtbank.'