Uithongeren is de nieuwe strategie van Assad in Syrië

De Syrische stad Jabroed is maar een stip op de kaart, en de verovering ervan door Syrische troepen en strijders van de Libanese beweging Hezbollah kwam voor niemand als een verrassing. Rebellen sloegen zondag op de vlucht na een hopeloze strijd van bijna vier maanden. Toch zegt de val van de stad, die op een paar kilometer van de Libanese grens vandaan ligt, veel over het verloop van het Syrische conflict.

Op de derde verjaardag van de oorlog krabbelt de Syrische krijgsmacht voorzichtig uit het dal. Hoewel de strijdkrachten het moeten stellen met minder materieel en minder mensen dan vorig jaar, nemen de verliezen aan de kant van de rebellen toe. Hoe is dit mogelijk?

Belegeringstactiek
De Syrische regering maakt steeds effectiever en efficiënter gebruik van haar troepen. Aanvankelijk werden militairen naar iedere verzetshaard gestuurd, zonder dat er sprake was van een plan. Regeringsmilitairen liepen daardoor geregeld in hinderlagen, waarbij de rebellen ook nog eens de wapens buitmaakten.

Tegenwoordig zijn de Syrische militairen niet meer van plan om huis-aan-huis-gevechten te leveren met rebellen. In plaats daarvan past het leger de eeuwenoude belegeringstactiek toe. In Jabroed, maar ook in het Palestijnse vluchtelingenkamp Jarmoek en de oude stad van Homs, worden de opstandelingen afgesneden van de buitenwereld. Opstandige wijken worden voortaan hermetisch afgesloten en systematisch uitgehongerd.

Het voordeel van deze tactiek is dat het niet alleen minder mankrachten vereist dan huis-aan-huis-gevechten, maar ook effectiever is. De rebellen kunnen hun kennis van het gebied bijvoorbeeld niet inzetten om het Syrische leger in moeilijkheden te brengen - zij willen vooral het gebied uitkomen.

Maar een belegering heeft ook andere 'voordelen': met het verstrijken van de tijd raken de levensmiddelen op. Dit dwingt rebellen tot plundering, waardoor de weerstand toeneemt onder de achtergebleven bevolking jegens de opstandelingen. Sommige rebellen zullen pleiten voor overgave, wat weer schadelijk is voor de strijdlust. De enige mogelijkheid die rebellen in Syrië hebben om een belegering te doorbreken is de frontale aanval. Maar daarbij lopen zij grote kans op enorme verliezen, zoals in Homs het geval was.

Onderlinge verdeeldheid
De val van Jabroed zal er ook toe leiden dat rebellen in het noorden zijn afgesneden van hulpgoederen uit het westen en zuiden van het land. Maar wat de rebellen meer dan alles lijkt op te breken is het gebrek aan discipline en de onderlinge verdeeldheid. Deze problemen worden verergerd in tijden van tegenslag. Terwijl Al-Kaida het Vrije Syrische Leger ervan beschuldigt Jabroed te hebben overgegeven aan het regeringsleger en Hezbollah, gaat in Noord-Syrië de oorlog tussen de rebellen in alle hevigheid door.

De vermaarde Australische militair-strateeg David Kilcullen schreef eens dat in een burgeroorlog 'percepties en geruchten meer invloed hebben dan feiten, en krachtiger zijn dan honderd tanks bij elkaar'.

De val van Jabroed is militair belangrijk voor de regering, maar de beelden van vluchtende rebellen, en soldaten die de Syrische vlag boven het stadsplein van Jabroed hijsen, zijn voor Assad van grotere waarde. Die verspreiden zich nu in razend tempo via sociale media. En dat uitgerekend op de derde verjaardag van het conflict.