Trumps eigen frames keren zich nu tegen hem

Marie Gluesenkamp is een ­Democratische kandidaat voor het Huis van Afgevaardigden. Tot veler verrassing wint ze de verkiezingen van haar Republikeinse tegenstander, die pro-Trump is. Ze legt het geheim van haar succes uit.

Een. ‘We zijn gematigd’, zegt ze. ‘We zijn mensen die werken voor de kost. Die belasting betalen, goede scholen willen en een goed functionerende samenleving. We willen dat onze kinderen dezelfde kansen op een goed leven krijgen als wij – of betere kansen’. Ze is een gewone Amerikaan, die een gewoon leven wil leiden.

Twee. ‘We zijn moe van de politiek’, vervolgt ze ‘en we zijn moe van de extremisten, ik ben geen ideoloog’. Ze is klaar met de vele politici, die met hun extreme standpunten en opgefokte retoriek zijn losgezongen van gewone Amerikanen.

Drie. ‘Ik ben geen showpony.’ Een showpony wil in het middelpunt van de belangstelling staan – dat willen heel veel politici ook, maar zij niet. Ze is anders dan de doorsnee-politicus. ‘Ik leef zoals de mensen in het kiesdistrict leven’.

Een ding valt op. Toen Trump in 2016 opeens op het toneel verscheen, waren zijn frames precies hetzelfde. Hij kwam op voor de gewone Amerikanen. De politici van toen waren losgezongen van die gewone Amerikaan – Trump had het over de ‘vergeten Amerikanen’. En Trump was natuurlijk heel anders dan de doorsnee carrière-politicus. Marie Gluesenkamp heeft precies dezelfde boodschap en dezelfde frames – die zich nu dus tegen Trump keren.