Trouw-columnist Emine Uğur over haar familie in Turkije: ‘Het gebouw waar mijn neef woont is ingestort’

Zondagnacht trof een zware aardbeving het zuiden van Turkije. Het epicentrum lag ruim 20 kilometer van de stad Gaziantep, niet ver van de grens met Syrië. Meer dan duizend mensen zijn omgekomen. Hulpverleners doorzoeken het puin, terwijl de angst op naschokken nog heerst.

De familie van columnist Emine Uğur woont in de regio. Haar vaders kant in de miljoenenstad Gaziantep, de hoofdstad van de regio. Haar moeders familie woont in de steden en dorpen eromheen.

Hoe hoorde je over de aardbeving?

“Ik werd maandagochtend rond half drie wakker van het geluid van een reeks berichten die binnenkwamen. Mijn nicht in Gaziantep, met wie ik overdag de hele tijd berichtjes uitwissel, appte. Als iemand rond dat uur appt, dan kan het niet goed zijn. Dat voelde ik meteen. Ze schreef dat ze buiten stond met haar familie en dat er een aardbeving was geweest. De aardbeving duurde heel lang, zei ze. Hoe zwaar hij was, dat wisten we niet meteen. Mijn familie stond 's nachts in de sneeuw te wachten. Het is er nooit zo koud, maar toevallig sneeuwde het afgelopen weekend.”

Wat deed je toen?

“Ik heb mijn oudste broer gebeld. Samen zijn we familieleden gaan afbellen en hielden goed bij wie we konden bereiken. Uren heb ik door het huis geijsbeerd, al bellend. Slapen lukte niet meer, toen ik zag hoe groot de verwoesting was. Mijn broer en ik hebben samen bijna iedereen kunnen bereiken, behalve een neef. Hij woont in Islahiye, een kleine stad in de regio. Het gebouw waar hij woont is ingestort. De reddingswerkers zoeken door het puin.

“Mijn tante neemt sinds 12 uur maandagmiddag niet meer op. Ik vermoed dat haar telefoon leeg is. De laatste keer dat ik haar sprak waren de reddingswerkers nog niet gearriveerd. Ze vertelde dat iedereen op zoek is naar eten. Er stonden lange rijen voor de bakkerijen met mensen die brood wilden kopen. Iedereen is bang om maandagavond in zijn huis te slapen, als dat er nog staat, omdat er nog een naschok kan komen.”

Hoe is het nu?

“Iedereen in mijn familie zegt beduusd te zijn. Een deel van hen stond maandag op straat in de sneeuw, een ander deel is in de auto gaan zitten. Er zijn nog naschokken, dus niemand durft hun huis in te gaan om spullen te pakken. Ik heb gehoord dat er daar wel al wat hulp op gang komt. Mensen worden hier en daar ondergebracht zodat ze niet in de kou staan.

“Ik heb een paar vriendinnen geappt die ook familie in die regio hebben. Ook zij zijn hun families aan het bellen. Wij zijn vooral dankbaar dat mijn moeder hier is. Vorige week was ze nog in ons ouderlijk huis in een dorp net buiten Gaziantep. Ze is slecht ter been en kan niet goed traplopen. Ik wil er niet aan denken wat er was gebeurd als ze daar alleen was geweest.”

Lees hier het liveblog van Trouw over de situatie in het aardbevingsgebied.