Tourcolumn: Als de Tour start in heroverde steden

Maar toch. Honderd jaar geleden was er geen Tour en het zou goed kunnen dat er op de eerste juli van 1917 duizenden Fransen en Duitsers in de loopgraven omkwamen. Een Tourstart in Düsseldorf? Wie dat toen zou hebben geopperd, zou naar een gesticht zijn overgebracht. Of naar een gevangenis. En een Tourstart in Frankrijk? Zelfs Tourchef Henri Desgrange zal daar op die eerste juli niet aan hebben gedacht. Zijn sportblad l’Auto, dat de Tour van 1903 tot en met 1914 had georganiseerd, was die dag twee pagina’s dun en deels gevuld met oorlogsnieuws. Op de voorpagina stond wel een aankondiging van een wielerwedstrijd van 100 kilometer achter grote motoren, die ’s avonds in het velodrome van het Parc des Princes zou worden gehouden.

Bijna twee jaar na die bewuste 1ste juli zou er weer een Tourstart zijn. In Parijs natuurlijk en welgeteld één dag na de ondertekening van het Verdrag van Versailles, dat een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog. Het zou een bizarre Tour worden met slechte wegen, veel regen, honderden lekke banden en een gedoodverfde winnaar, die door een vorkbreuk de eindzege misliep. Elf renners reden de Tour uit, waarvan er één later werd gediskwalificeerd. En tot grote vreugde van Desgrange deed de Tour voor het eerst steden als Straatsburg en Mulhouse aan, die net op de Duitsers waren heroverd.

Trouw-redacteuren en wielerliefhebbers Joris Belgers, Kick Hommes, Niels Markus en Koos Schwartz schrijven tijdens de Tour de France op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag bij toerbeurt een column.