Tilburg heeft nu een trotse zeiker als stoplicht

Kunstenares Marieke Vromans onthulde op de 'elfde van de elfde' het eerste exemplaar van het door haar ontworpen verkeerslicht.

Tilburg kende vroeger een grote textielindustrie. Het figuurtje van de kruikenzeiker is een textielarbeider die een kruikje met zijn eigen urine meeneemt naar de fabriek, waar die werd gebruikt om wol te wassen. Maar 'kruikenzeiker' is ook een geuzennaam die in Tilburg tijdens carnaval met trots wordt gedragen.

In eerste instantie worden in de stad elf van de nieuwe verkeerslichten geplaatst. Bij groen licht stapt het mannetje voorwaarts met zijn kruikje. Bij rood vult hij het.

Het stoplicht is een idee van Irene Vermeulen. Een jaar geleden stond de Tilburgse voor een kapot stoplicht te wachten. Ze zag dat er iets stuk was aan het lichtje, waardoor het leek alsof het poppetje een kruikje vast had. "Als Utrecht een Nijntje heeft", dacht Vermeulen, die in de Domstad gestudeerd had, "waarom hebben wij dan geen verkeerslicht met een kruikenzeiker?"

Vromans hoorde van het idee en maakte er werk van. "Ik ben heel blij met het resultaat", vertelt de kunstenares nu. “Het is een eigenzinnige, trotse zeiker geworden."

"Ik vind het echt een leuke vinding! Het hoort bij Tilburg", reageert een man tegenover Omroep Brabant. Hij heeft wel één nadeel ontdekt: "Ik moet meer naar het toilet denk ik, eerder ook". Maar dan is het advies: hoe hoog de nood ook is, blijf opletten. Of zoals ze in Tilburg zeggen: Nie zèèke, mar kèèke.