Recensie
The Mysterons eisen de aandacht volledig op
De vijf leden van The Mysterons zijn jong, gretig en barstensvol ideeën die ze dolgraag wereldkundig willen maken.
De indierockliedjes doen soms denken aan die YouTube-video’s waarin zoveel mogelijk mensen in een Volkswagen Kever proberen te passen. Ieder bandlid vecht om zijn plekje, een strijd die vaak strak geregisseerd is, soms even inzakt, dan weer ontaardt in totale chaos. Uiteindelijk komt zangeres Josephine van Schaik als winnaar uit de bus, om de doodeenvoudige reden dat haar volumeschuifje iets verder open is gezet.
Niet dat ‘Meandering’ daarmee eenvoudig te behappen wordt. Van Schaik wringt haar stem in de vreemdste bochten, daarbij hoorbaar geïnspireerd door Beth Gibbons van Portishead (het is vast geen toeval dat de bandnaam behalve naar een poppenserie ook naar een liedje van die band verwijst), Kate Bush (wie niet?) en Bollywood-zangeres Asha Bhosle, wat wel weer zeldzaam is in westerse popmuziek.
De vier overige bandleden, onder wie drie niet-blazers van Jungle by Night, mengen Turkse en Indiase muziek met de krautrock van Can en de psychedelica van Cream. Ondertussen schuwen ze niet maatsoort en tem-po binnen de tijdspanne van een liedje om te gooien. ‘Meandering’ eist de volledige aandacht op, een eis die je maar wat graag inwilligt. Klaas Knooihuizen
The Mysterons - Meandering (Excelsior/V2) ****
